Ahiret karşısında dünya varlığının hiç kıymeti yoktur
DÜNDEN DEVAM
Ahd üçe ayrılır: 1- Doğrudan Allah’a verilen ahd. 2- Peygamber aracılığıyla Allah’a verilen ahd. 3- İnsanların kendi aralarındaki ahd. Doğrudan Allah’a verilen ahd, insanın yaratılışından itibaren kendisinde bulunan Allah’ı tanıma yeteneğidir. Kişi bu itiraf üzere yaratılmıştır. Araf Suresi’nin 172’nci ayetinde bu fıtrat ahdine (doğal ahde) işaret edilmiştir. Peygamber’e verilen ahd ise sahabilerin ona bey’atı, Müslümanların da onun dinine girmekle buyruklarına uyacaklarını üstlenmeleridir. Kendi aralarındaki randevular da bu iki ahd kadar önemlidir. Müslüman’ın gerek Allah’a, gerek Peygambere, gerek insanlara verdiği sözde durması lazımdır. İnsanların birbirlerine verdikleri söz de Allah’ın tanıklığıyla verilmiş olduğu için Allah’a verilen söz kadar önemlidir. Verdiği sözde durmayan kimse, Müslümanlığın en önemli vasfını kaybetmiş, sözünde durmayan münafık veya müşriklerin vasıflarını almış olur. Bundan dolayı Kur’ân-ı Kerîm’de müminlerin sözlerinde duran insanlar oldukları sık sık vurgulanmaktadır.
Yemininden cayanlar...
Menfaat karşılığında sözünden dönmek, ahdi ve yemini az bir paraya satmak kabul edilmiştir. Sağlanan çıkar, ahdi bozma karşılığında alınan bedel ne kadar fazla olsa da ahiret karşısında dünya varlığının hiçbir değeri yoktur. Dünya “Az bir geçim”den ibarettir. Sözünden dönenler, paha biçilmez ahiret nimetlerini, tamamı az bir geçimden ibaret olan dünya menfaatiyle değiştirmiş olurlar. Ayette ahdinden ve yemininden cayan kimseler, büyük günahların hiçbiri için kullanılmayan bir uyarıyla uyarılmaktadırlar: Ahdini ve yeminlerini az bir paraya satanlar, ahirette hiçbir şey bekleyemezler. Allah’ın, yüzlerine dahi bakmayacağı o suçlular, acı bir azabın içine atılırlar. Yüce Allah, sözlerinde durmayan küfür önderleriyle savaşılmasını buyurmuştur: “Yeminleri olmayan, sözlerinde durmayan o küfür liderleriyle savaşın, belki yaptıklarına son verirler” (Buhari, Zekât, bab: 14, hadis: 42). Peygamber de yalan söylemenin, sözünden caymanın ve güvene hıyanet etmenin, kişinin münafık olduğunu gösteren üç belirgin işaret olduğunu söylemiştir.