PKK’nın seçimler dolayısıyla “çatışmasızlık” kararı alacağı açıklandı. Buna göre 15 Ekim’den 1 Kasım’da sandıkların kapanmasına kadar PKK “çatışmayacak”.
“Çatışmasızlık” ateşkesten farklı bir kavram. Ateşkes durumunda, ateşkes ilan eden ateş etmiyor, ama kendisine ateş edildiği zaman cevap veriyor.
“Çatışmasızlık” ise, kendilerine ateş edilse de karşılık verilmeyeceğini ifade eden bir kelime.
PKK’nın bu kararının gerekçesi, seçimlerle ilgili güvenlik meselesinin kendi üzerine kalmaması ve HDP’ye zarar veren bir konumda olmamak diye özetlenebilir.
Aylardır kan içinde kalan Güneydoğu’da, 17 gün için de olsa silah sesinin duyulmaması, sokağa çıkma yasaklarının olmaması öncelikle bölge halkı için bir nefes alma arası olacak.
“Yetmez ama evet” dedik, ama “çatışmasızlığın” 1 Kasım akşamı seçim sandıkları kapandığında sona erecek olması da akla birçok kanlı senaryo getiriyor.
1 Kasım akşamı Güneydoğu’da sandıkların kapanmasının ardından, hatta henüz oylar sayılırken PKK’nın tekrar saldırı konumuna geçmesi, sandıktan çıkan sonuç ne olursa olsun yine HDP’yi zora sokacak bir durumdur.
HDP’nin oyları düşerse, “halk desteği azaldığı için kızdılar saldırdılar” olacak, HDP oyları artarsa da fatura yine tersten HDP’ye kesilecek ve HDP aldığı sonuç ne olursa olsun Meclis’e yaralı gidecektir.
Seçim kampanyası sırasında silahların susması, seçmenler oylarının kullanırken güvenlik sorunlarının yaşanmamasına kuşkusuz herkes evet diyecektir.
Ama “yetmez”in gereği için çaba göstermek de şu anda yine HDP’ye düşmektedir. HDP’nin talebi, çatışmasızlığın en azından hükümet kurulana kadar uzatılması veya “süresiz” hale getirilmesi olursa çatışmasızlık kararı bir “ilk adım” olabilir.
Buna karşılık 1 Kasım akşamından itibaren bölge yine kan ve ateş sarmalına girerse, herhangi bir “ilk adım” kalmayacağı gibi bölge halkına ve bütün ülkeye sunulan daha çok kan, daha çok gözyaşı olacaktır.
Çatışmasızlık kararının bir “ilk adım” olması ihtimalini zorlamak da önümüzdeki iki haftanın seçim kadar önemli gündemidir.
