Sopalar ve kamyonlar hazırdı

Atatürk’ün Selanik’teki evine bomba atılmadan önce bir akşam gazetesi birinci sayfayı hazırlamış, bekliyor.

İşaret gelir gelmez akşam gazetelerini satan çocuklar haberi bağırarak dolaşmaya başlıyor: “Atatürk’ün evine bomba atıldı!”

Akşamüzeri saatlerinde bütün İstanbul’un “olay”dan haberi oluyor. Halk çok öfkelidir, kahvelerde herkes bu haberi konuşmaktadır.

Sonra ortaya kamyonlar çıkıyor, kasalarında sopalar var; kamyonlar, öfkeli insanları doğruca şehrin Müslüman olmayan azınlıklarının yoğun olduğu semtlere götürüyor.

Güvenlik güçleri müdahalede “aciz” kalıyor. Başta Rumlar ve Yahudiler, gayrimüslim azınlıklara ait iş yerleri ve evler yakılıp yıkılıyor, daha birçok utanç verici suç işleniyor.

Başbakan Menderes ertesi gün Beyoğlu’nda, bunun nasıl olduğunu anlamadığını gösteren bakışlarla dolaşıyor.

‘Mükemmel operasyon!’

6-7 Eylül olayları, bundan 58 yıl önce aynen böyle oldu. Halk, bir devlet görevlisinin attığı bombayla “galeyana” getirildi, kamyonlar ve sopalar önceden hazırdı.

Çok yıllar sonra bir emekli general bunun “mükemmel bir özel harp operasyonu” olduğunu açıkladı.

Bu operasyonu düzenleyen ve başarıyla uygulayanlardan herhangi bir başka bilgi gelmedi. Amaçlarının ne olduğunu ise tahmin etmek zor değil.

Yunanistan ile gerilim yaratmak bir amaçsa başarılı olundu. Her zaman tehlike olarak gördükleri gayrimüslimleri kaçırtmak ve Müslümanlara hayat alanı açmak amaçsa, onda da başarılı olundu.

Hiç sevmedikleri Menderes’i, siyasi olarak inişe geçiş işaretleri verdiği bir anda çok zor bir durumda bırakmak ve başka yanlışlara zorlamaksa, bunda da hayli başarılı oldular.

Benzerlerini teşhis için

6-7 Eylül operasyonu büyük bir ayıp. Bu olayı görmezden gelmek, unutturmaya çalışmak da büyük ayıp. Bu olayı “servetlerin el değiştirmesi” için kullanmak da çok çok ayıp.

Bütün bu ayıpları hep hatırlamak, hatırlatmak gerekiyor. 6-7 Eylül operasyonunun benzerlerinden çok yapıldı ama 6-7 Eylül’ü hatırlamak gerekiyor ki, benzerlerini de doğru teşhis edebilelim.