Haberin Devamı
Açlık grevi, “pasif direniş” türlerinin en sertidir. İnsanlar, kendilerini yavaş yavaş ölüme götürürler. Bunu bir amaç için yaparlar. Şu anda açlık grevindeki KCK ve PKK davalarından tutuklu olanların ve onlarla dayanışma için dışarıdan katılanların sayısının bine yaklaştığı söyleniyor.
Sayının büyüklüğü bile olayın kolay geçiştirilemeyeceğini gösteriyor.
Bin insanın kendi hayatını bu şekilde ortaya koymasının anlamı üzerinde düşünmek gerekir.
Açlık grevlerinin iki amacı açıklandı. Biri Kürtçenin anadil olarak kullanımıyla ilgili engellerin kaldırılması; bugün pratikte bunun anlamı davalarda Kürtçe konuşulmasının, ifade verilmesinin, savunma yapılmasının kabul edilmesidir.
Çok bol tutuklusu olan KCK davalarının birçoğu, sanıkların Kürtçe konuşmasının mahkemelerce kabul edilmemesi nedeniyle kilitlenmiş durumda. Davalar ilerlemiyor, tahliye olması gerekenler de tahliye olamıyor.
Açlık grevindekilerin açıklanmış ikinci amacı İmralı’da Abdullah Öcalan’a uygulanan, “tecrit” dedikleri görüşme kısıtlamalarının kaldırılması. Bu, Öcalan’ın mahkûmiyet koşullarındaki düzelmeyle birlikte ciddi bir siyasi boyut içeriyor.
Silah bırakma sürecine katılabileceğini söylemiş olan Öcalan’ın avukatları, yakınları ve başka kişilerle görüşebilmesi imkânının açılmasının getireceği “iletişim” olanaklarını kullanılma şekli ayrı bir konudur.
Açlık grevindekiler, Öcalan’ın bu imkânların sağlanmasıyla, kendi istedikleri gibi, PKK’ya yakın olmayan Kürt siyasetlerinin de uzun süredir dile getirdiği gibi “birinci müzakereci” konumuna en azından “yaklaşmasını” istiyorlar.
Bir “barış süreci” olacaksa, PKK’yı kuran, ne sıfatla anarsanız anın, Kürtlerin en çok sözünü dinlemeleri muhtemel kişinin bu süreçte yer alması giderek daha yaygın bir kabul görüyor. Benzer tecrübelerden geçmiş ülkelerde barışa nasıl ulaşıldığını bilenler bunu uzun süredir ifade ediyorlar.
Bir kez daha, açlık grevleriyle “kritik bir eşiğe” gelindi. Bu kaçıncı kritik eşik demeden önce açlık grevindekiler arasında ölümler olması ihtimalinin de giderek yaklaştığını düşünmek gerekiyor. Cezaevlerinden açlık grevcilerinin cenazeleri çıkmaya başlarsa yıkılması için herkesin uğraşması gereken duvara ciddi miktarda tuğla eklenmiş olur.
