Tahir Elçi cinayeti soruşturması çok önemli bir şeyi gösterecek: Bu ülke 90’lara dönecek mi, dönmeyecek mi?
90’lara çoktan döndüğümüzü düşünmek için çok fazla veri var. Ama istiyoruz ki, 90’lara çok yaklaşmış olsak bile bir noktadan dönüş yapılabilsin.
Eğer Tahir Elçi cinayeti “kaza kurşunu” denilip kapatılırsa 90’lara dönmüş olduğumuza dair pek bir kuşku kalmayacak.
Ülkeyi yönetenler 90’ları yaşadılar, bayağı yakınında yaşadılar. Kıyımlarıyla, 28 Şubat’ıyla, faili meçhulleriyle, halkın moralinin sıfıra inmesiyle yaşadılar.
Şimdi bir karar verilecek. Tahir Elçi cinayeti soruşturması sulandırılmazsa, diyeceğiz ki 90’lardan uzaklaşma ihtimalimiz kuvvetlenmiştir.
90’lardan uzaklaşmak demek, arık başka faili meçhul cinayetlerle karşılaşma ihtimalimizin de azalması demek.
90’lara yaklaşmak demek, yarın, öbür gün yeni faili meçhul cinayetlerin işlenmesi demek. Devlet içindeki bazı grupların, kendilerine yol verildiğini düşünmeleri ve buna göre hareket etmeleri demek.
Tahir Elçi cinayetini kazayla da olsa PKK işlemiştir denilerek işin içinden çıkılmasının ne kadar inandırıcı olacağını bu planları yapanlar düşünsünler.
Ama “üç beş gün konuşulur, bağırılır, sonra unutulur” hesabı yaparak bu cinayet soruşturmasını da diğer faili meçhullerin yanında buharlaştırmanın en büyük zararı kime vereceğinin de düşünülmesi gerekiyor.
90’lardaki faili meçhuller, devlet içindeki çeşitli grupların, çetelerin üzerine kalırken bütün bunların siyasi sorumluluğunun üzerinde durulmadı, durulamadı.
O dönemin siyasi sorumluluğunun başında bulunan Tansu Çiller’in “tak şak”çı generallerle birlikte bir hesap vermesi mümkün olmadı.
Bir kez daha aynı şeyleri yaşamanın, herkesin gözü önünde aynı oyunların oynanmasının sonuçları bu kez de aynı olacak diye bir şey yok.
Olmaması için de Tahir Elçi cinayetinin soruşturmasının sahibinin siyasi iktidar olması şarttır.
Ancak bu durumda siyasi sorumluluk sahipleri, “Biz bu ülkenin 90’lara dönmesini engelledik” diyebilirler.
