Beyanlar üzerine koalisyon ihtimallerini tartışmaya devam edeceğiz. Ama siyasilerin beyanlarıyla bazı kapılar tümüyle kapandı, kalanlar da bayağı daraldı.
MHP, HDP’ye sert şekilde yüklenerek, üçlü koalisyon ihtimalini iyice sıfırlamış görünüyor. HDP de MHP’ye verdiği cevaplarla üçlü koalisyon kapısının tümüyle kapandığını varsayabiliriz.
CHP zaten AK Parti ile kesinlikle koalisyon yapmayacağını söylediğini göre de CHP’li bütün formüllere kapılar kapanmış demektir.
HDP, Ak Parti ile koalisyon yapmayı düşünmediğini tekrarlayarak sadece tek kapı bırakmış olmaktadır.
Şu anda Ak Parti-MHP koalisyonu dışında başka bir ihtimalin kalmadığı son beyanlarla teyit edilmiş oldu.
Bu kapının açık kalmasının temel koşulları da herkesin tahmin edebileceği nitelikte. MHP, Tayyip Erdoğan’ı seçilmiş cumhurbaşkanı olarak “tanıyacak”, onunla herhangi bir çatışmaya girmeyeceğini taahhüt edecek, Ak Parti de barış sürecinde “revizyon” yapmayı kabul edecek.
Bunun dışındaki mesele, bakanlıkların ve kamu kuruluşlarının “paylaşılması” meselesidir ve buradaki pazarlıkla uzun sürse de sonuçta bir uzlaşmaya varılır.
MHP, bu uzlaşmaya girmezse erken seçim vebalinin üzerine kalacağını, bundan kendi seçmeninin de pek hoşlanmayacağını kuşkusuz biliyordur.
Dolayısıyla açık kalan tek kapı da ne kadar dar olursa olsun MHP’nin bu kapıdan geçmek dışında bir seçeneği bulunmamaktadır.
Ak Parti’nin seçim stratejisi, HDP’den sonra MHP’ye yaramış ve MHP aslında “durarak” ulaşabileceği en büyük halk desteğine ulaşmıştır.
Bunun daha üzerine çıkması da ancak iç savaşın tekrar başlamasıyla mümkündür, bu da aslında kaos senaryolarının birinden başka bir şey değildir.
Ak Parti-MHP koalisyonuna ömür biçmek için önce anlaşma koşullarının ortaya çıkması gerekir. Ama şunu da görmek gerekir ki, barış sürecindeki bazı esnetmeler dışında sürecin devamına razı olursa koalisyonun ömrünü uzatmak da yine MHP’nin elindedir.
Ak Parti, Meclis başkanlığını, kulislerde konuşulduğu gibi MHP’li Meral Akşener’e verirse bundan anlayacağımız koalisyonun temelinin atılmış olduğudur.
