Her seçimin bir “ana konusu” vardır. Bizde hep öyle olmuştur. Halk, gündelik hayatla ilgili sorunları için oy verirken, bir de “ana konu”yu oylar. Bu ikisinden biri biraz daha yukarı çıkabilir, ama ikili oylama her zaman geçerlidir.
Ak Parti’nin kazandığı seçimlerin her birinde birer “ana konu” vardı. Askeri vesayetin reddi, barış süreci, yeni anayasa ve yine iktidarın demokrasi dışı yollarla değiştirilip değiştirilmeyeceği.
Bu seçimlerin her birinde halk, “hizmet”in yanında demokrasiye oy verdi. Demokrasi dışında yollarla iktidarın değişmesine de cumhurbaşkanı seçiminde açık bir “hayır” oyu kullandı.
İki referandumda, Ak Parti’nin oyunun üzerinde oy alan, birinde yüzde 68, diğerinde yüzde 58 ile demokrasi tarafında yer alan halkın önüne bir kez daha yine demokrasi algısıyla çok bağlı bir ana gündem, anayasa ve başkanlık sistemi geliyor.
Yeni anayasa bir taraftan barış sürecinin tamamlanmasını sağlayacak temel araç haline gelirken, yanına başkanlık sistemi de eklenmektedir.
Seçmen, cumhurbaşkanı seçiminde, Tayyip Erdoğan’a yüzde 52 oranında oy verirken, başkanlık sisteminin ilk aşamasını da onaylamıştır.
7 Haziran’da ortaya gelecek sandığın içinde en net haliyle başkanlık sisteminin yer alacağına bir kuşku kalmamıştır.
Kamuoyu araştırmalarını bu tarafından okursak, halkın, seçmenin de bu konuyu tartıştığını görebiliriz. Ak Parti’ye oy veren veya vermeyi düşünen seçmendeki kararsızlık oranlarının yüksekliği tartışmanın bitmediğini göstermektedir.
Seçmenin 7 Haziran gününe kadar bu tartışmayı sürdürmesi ve o gün noktayı koyması, şu andaki verilere göre en muhtemel durumdur.
Aslında seçmenin başkanlık sistemine onay vermesinin oy oranı da, 400 milletvekili gibi bayağı yüksek çıta ve hedefler değil, yüzde 50 ve üzeridir.
Ak Parti son genel seçimde yüzde 50’ye çok yaklaşmıştır ve en makul hedefi de bu seçimde yüzde 50’yi aşmaktır.
Bu oy oranı, Meclis matematiğine anayasayı tek başına değiştirme çoğunluğu olarak yansımayacaktır. Ama siyasi anlamı “bu yolda devam et” işaretidir ve Ak Parti’nin bunun için matematik olmasa da siyasi gücünün tescilidir.
