Haberin Devamı
Açılım, müzakere gibi sözcükler ortaya çıkar çıkmaz, Kürt siyasetinin hemen tümünün parmağı İmralı’yı göstermişti. Yalnız PKK, Kandil, PKK çevresindeki yasal örgütlerde değil, PKK dışındaki Kürt siyasetlerinde de AKP ve CHP bünyesindeki Kürtlerde de bir tereddüt olmadı.
Müzakere süreciyle silahların susması sağlanacaksa, Kürt tarafındaki birinci şahıs hâlen Abdullah Öcalan’dır.
Öcalan’ın etkisi ve hâkimiyetiyle ilgili soru işaretleri, 14 yıla yaklaşan tutukluluk hâli dolayısıyla ortaya çıkmıştı, açlık grevlerini bitirme hareketiyle sona erdi.
Bu konuda soru üretme çabalarına karşılık, İmralı’daki son görüşmenin hemen ardından Kandil’den gelen açıklama açıktır, Öcalan ile görüşmelerin hızlanmasını Kandil destekliyor.
PKK’nın Kandil’deki askeri merkezi gibi Avrupa’daki siyasi merkezinden ya da gruplarından “aykırı ses” arayışları, eğer bilinçli bir karartma amacı taşımıyorsa, okuduğunu anlamamakla ilgilidir.
PKK ve çevresindeki yapılar adına konuşanlar Öcalan’ın “yetkisi”ni dile getirirken “güven” sıkıntısına da dikkat çekiyor.
“Güven” sıkıntısı, güçlü bir müzakere süreci başlamasına rağmen ve PKK’nın eylem yapmamasına rağmen devlet operasyonlarının sürmesine ilişkindir.
PKK ateşkes ilan etmedi; ama bir süredir eylem yapmıyor. Avrupa da Kandil de BDP de aynı şeyi söylüyor; “güvenmek” için operasyonların durmasını talep ediyor. Buna KCK operasyonları da dâhildir.
Kürt siyasetinin PKK çevresindeki üç ana unsuru, BDP-Kandil-Avrupa gibi, PKK dışındaki Kürt siyasetleri de şu anda müzakere sürecinin hızla ilerlemesi ve farklı kanalların da çalışması için “katkıda bulunmaya hazır oldukları”nı belirtmişlerdir.
Şu andaki yapılanma içinde, uç tavırlar görülebileceği gibi, değişik güçlerin provokasyonlarına bilerek ya da bilmeyerek alet olacaklar da bulunabilir.
Sürecin her aşamasında, silahların gömülmesine bir adım kala bile “uç” unsurlar sahneye çıkabilir. Benzer deneyimler yaşayan ülkelerde bunların çok örneği görüldü.
Bugün “aykırı ses” yok; tam tersine, belli bir yol haritası üzerinde çok geniş bir mutabakat var. Siyaset bu yolu geliştirirken “aykırı ses” arayışları en azından şuursuzluk ifadesidir, öyle görülmelidir.
