“Af” konusunun ortaya çıkması, Ergenekon davası kararları üzerine oldu. Yargıtay’dan ne çıkacağı belli değil, ama af kelimesi çok kişi tarafından telaffuz edilmeye başlandı.
Af, darbeye teşebbüs davalarıyla gündeme geldi, ama asıl düşünülmesi gereken “genel af”tır.
“Genel af”, daha geniş ve kapsamlı bir “toplumsal barış“ hedefine yönelik siyasi bir karardır. Bu kararı alacak siyasi iradenin Meclis’te, en geniş temsil niteliğiyle ortaya çıkması gerekir.
Sadece “darbeye teşebbüs” suçundan hüküm giymiş olanlara şu anda getirilecek bir affın toplum vicdanındaki karşılığı tartışmalıdır. Aynı şekilde, barış sürecinin devamında yer alması gereken “büyük barışma”ya katkıda bulunacak bir “af” konusunda da bir toplumsal baskı hissedilmiyor.
Zaman ve zemin...
Genel af, hem darbeye teşebbüs faaliyetlerinin tümüyle silindiğine hem de silahların tümüyle gömüldüğüne ikna olmuş bir toplumun haklı talebi olarak ortaya çıkacaktır.
Genel afla evine dönenlerin mutluluğuyla, barışın kalıcı olacağına güvenen toplumun mutluluğunun birlikte ortaya çıkabileceği zaman, genel affın zamanıdır.
Genel af, “falancayı kapsasın filancayı kapsamasın” şartları, inatlaşmalarıyla gerçekleştirilemez. Genel afla hedeflenen büyük barış için herkes yüreğinin kıvrımlarına sinmiş öfkeleri unutmak zorundadır.
Genel affa gidilmelidir, hem de mümkün olabilecek en kısa zamanda gidilmelidir. Affı mümkün kılan ortamı yaratacak siyaset tarzı, barış diliyle birlikte her zaman öne çıkmaya mecburdur.
Barış sürecinin hızlanmasını sağlayacak “demokrasi paketi” adımının erken toplanacak Meclis’te ele alınması bekleniyor.
Paketle ilgili rivayetler çok, ama takvimin gerektiği gibi işleyebilmesi için kuvvetli bir içeriği olması bekleniyor.
Ardından yerel seçim, Cumhurbaşkanı seçimi ve genel seçim geliyor. Genel seçimden önce siyaset uygun bir hava yaratmayı başarırsa “genel af” konusu da bir anlam kazanabilir.
Herkesi kapsayacak bir genel af, toplumsal barışın son ve sağlam çimentosu olabilir, olmalıdır.
NOT: Kısa bir soluklanma arası veriyoruz, haftaya görüşmek üzere.
