Ruhun gıdası ibadettir

Toplumumuz bozuldu. Ahlâk yozlaştı. İnsanlar nerdeyse maddeden başka bir şey düşünmez oldular. Ahiret sorumluluğuna inanç git gide azalıyor. Bu oranda da suçlar, vicdansızlıklar, acımasızlıklar artıyor. Satanizm (Şeytana tapma) gibi budalaca akımlar ortaya çıktı. 10-17 yaşındaki kızları kandırıp önce tecavüz ediyor, sonra da öldürüyorlar. Münevver’in vicdansızca öldürülüp testereyle doğranmasının üzerinden çok zaman geçmeden Siirt’te bir kızı babası, amcası ve kardeşi pencereden atıyor. Bununla da yetinmeyip kemikleri kırılmış kızı bıçaklıyorlar. Emekli dedelerin, ninelerin üç beş kuruş maaşını gasbediyorlar. Bankamatik hırsızları çoğalıyor. Cinayet, hırsızlık, kapkaç, hediye şekline bürünen rüşvetin çeşitleri\’85 Dünyanın hali daha da kötü. Kimi yerlerde babalar, öz kızlarını hapsedip hamile bırakıyor. Toplum bunalım içinde. Bir kurtuluş bekliyor ama kim kurtaracak? Her bireyin başına bir polis dikebilir misiniz? En büyük polis Allah’a iman ve Allah korkusudur.

“Ailene namazı emret”

Allah’tan korkan, yolsuzluk, arsızlık, haksızlık yapmaz. Kendisine yapılmasından hoşlanmadığı şeyleri başkalarına yapmaz. Çevresine gazap değil, huzur dağıtır. Yaratanın hatırı için yaratılanı sever. İnsan, olgunluk yaşına ermesinden itibaren ölümüne kadar Allah’a ibadetle yükümlüdür. Asıl görevi kulluktur. Diğer işler, kulluğa kuvvet bulmak ve bunu rahat yapabilmek içindir. “Sana yakin (ölüm) gelinceye kadar Rabbine kulluk et” (Hicr: 54/99) ayeti, ölünceye kadar Allah’a kulluğu emrettiği gibi “Ailene namazı emret ve namaz(ın zorluğun)a katlan. Biz senden rızık istemiyoruz, seni besleyen biziz” (Taha: 45/132) ayeti de Peygamber’in şahsında bütün Müslüman velilere, aile bireylerini ibadete alıştırmayı vurgulamaktadır. Rızık bedenin, ibadet ise ruhun gıdasıdır. Bedenin ömrü geçicidir. Ruhun ömrü süreklidir. Bedenini beslemeyen, sadece kısa ömrü kaybeder. Ama ruhunu beslemeyen, ebedi mutluluğunu kaybeder. Bundan dolayı ruhun gıdası olan ibadet, bedenin gıdası olan rızıktan önde tutulmuştur.