İnsanın yaratılışı (2)

Kur’ân-ı Kerîm’in anlattığı insanın yaratılış aşamaları, modern bilim tarafından da doğrulanmıştır. Embriyoloji konusunda önemli bir eser yazmış olan Amerikalı bilim adamı Prof. Dr. Keith L. Moore, Kur’ân-ı Kerim’in insan yaratılışı hakkındaki açıklamasını modern bilime uygun bulmaktadır: “Ortaçağda bilim çok yavaş ilerledi. Bildiğimize göre Embriyoloji konusunda ortaçağda pek az bilimsel görüş ileri sürülmüştür.

Ancak Kur’ân müstesnadır. Müslümanların mukaddes kitabı Kur’ân-ı Kerîm insanın, erkekle kadının salgılarının karışımından (karışık bir nutfeden) yaratıldığını, meni hayvancığının, bir tohum gibi rahme yerleşip döllenmeden itibaren altı gün içinde rahmin cidarına asılıp filizlenmeye başladığını, spermin kan pıhtısı görünümüne geldiğini söyler. Ayrıca embriyonun bir sülük görünümü aldığını ve çiğnenmiş ete benzediğini de belirtmektedir. Daha önce henüz bir canlıya benzemeyen embriyo, 40-42 gün içinde insan olmaya başlar.

Kur’ân, embriyonun üç karanlık içinde büyüdüğünü söyler: 1- Dış karın cidarı (maternal anterior duvar), 2- Rahim cidarı (utarus duvarı) 3- İç rahim zarı (amnio corionic membrane) olabilir. Kur’ân’da doğumdan önce, anne rahminde insanın gelişme aşamaları hakkında öyle açıklamalar vardır ki, bunlarda itiraz edilebilecek herhangi bir aksaklık yoktur.”

(Keith L. Moore, The Developing Human. Clinically Oriented Embriology, s. 8, Philadelhia / London / Mexico City / Rio de Jenairo / Sydney / Tokyo 1982).

Şimdi modern bilim verilerinin ışığı altında Kur’ân’ın, insan yaratılışı hakkındaki ayetlerini açıklamaya çalışayım: “Kendisi dökülen meniden bir nutfe (sperma) değil miydi?” (Kıyamet: 31/37). Kur’ân-ı Kerîm’den nutfenin üç çeşit olduğu anlaşılmaktadır:

1- Erkil nutfe: Erkeklik bezi olan husyenin salgıladığı meni sıvısı içinde bulunan spermlerdir.

2- Dişil nutfe: Kadın yumurtalığının ayda bir salgıladığı yumurtacıktır.

3- Emşac nutfe: Spermle onun döllediği yumurtacık karışımıdır [Fertilised (döllenmiş) Ovum].

“Kendisi dökülen meniden bir nutfe (sperma) değil miydi?” ayetinin nutfeyle meniyi birbirinden ayırması ve nutfeyi meninin bir parçası sayması bilimsel bir mucizedir. Ayet, Allah’ın iki zevci yani erkeği ve dişiyi atılan meninin nutfesinden yarattığını belirtmiştir. Çünkü ayette, “Ondan iki (cinsten oluşan) çift(i), erkeği ve dişiyi var etti” (Kıyamet: 37/39) buyurulmuştur. Ayetteki min cer harfi, baz (cüz, bir parça) ifade eder. Onun bir parçasından demektir. Onun zamiri, nutfeye değil meniye gitmektedir.