İnsan, melekle şeytanın etki alanında yürür

SORU: Sad Suresi 71-85’inci ayetlerindeki, “Daha insanlar yaratılmadan İblis onları azdırıp yoldan çıkarmak için izin istiyor” ifadesi ne anlama geliyor? (Hacer Gürel)

CEVAP: Siz yaratılış başlangıcını soruyorsunuz. Evet, henüz insanlar tümüyle yaratılmamıştı ama sorumlu insanın atası olan Adem, Allah’ın yeryüzünde halifesi olarak yaratılmıştı. İnsanın halife yapılması başka, yaratılması başkadır. Halife olmadan insan vardı ama henüz akıl yeteneklerine ulaşmamış, dili geliştirmemişti. Barbardı, kan döküyordu, bozgunculuk yapıyordu. Yüce Allah meleklerine, bu insan varlığını akılla donatıp kendisine halife yapacağını buyurdu. Daha doğrusu onların içine bu düşünceyi attı. Bunu anlayan melekler kan döken, bozgunculuk yapan insanın halife yapılmasını içlerine sindiremediler, bundaki hikmeti anlamadılar. Bu olaya karşı içlerinde bir soru belirdi. Yüce Allah da insandaki bilgi potansiyelini onlara gösterdi. Bunun üzerine melekler insana boyun eğdiler. Yalnız cinlerin atası olan İblis bunu hazmedemedi.

Ateşten yaratılmış olan kendisinin, topraktan yaratılan insandan daha üstün olduğu düşüncesine kapıldı. Bu yüzden Tanrı’nın huzurundan kovuldu ve insanla beraber dünyaya yayıldı. Aslında insanın dengeli bir hayat yaşaması, yücelmesi için iki dürtünün etkisi altında bulunması gerekir. Meleklerin insana itaati, onu iyi yönlere yöneltmesidir. Şeytanın kıskançlığı da verdiği vesveselerle insanı kötüye yöneltir. Yani insan meleğin ilhamıyla şeytanın iğvası arasında dengede tutulur. Birisi galip gelse denge bozulur. Onun için şeytan da gereklidir, melek de gereklidir. İşte insan bu iki görünmez varlığın etki alanında yürür. Görevlendirilen peygamberler de insanı meleksel düşüncelere yöneltir. Böylece insan olgunlaşarak yücelir. Dünyayı imar eder, ahireti de mamur olur.

3 isim de aynı kişinin

SORU: Hişam, Hakem ve Ebu Cehil’in birbiriyle akrabalığı var mı? (Kemal Alan)

CEVAP: Bu üç kişi arasındaki akrabalık ilişkisi, bunların aynı kişi olmasından ibarettir. Ebu Cehil, Hz. Peygamber’in verdiği bir sıfattır. Asıl adı Amr’dır. Künyesi Ebul-Hakem (Hakem’in babası)dır. Babasının adı Hişam’dır. Peygamberimiz bu en yaman İslâm düşmanına ebu cehil (cehalet babası, egoizmin mümessili) unvanını vermiştir.