Çeçenistan (7)

* DÜNDEN DEVAM

Müminun Suresi 74/97-98’inci ayetlerinde şeytanların dürtüklemelerinden, uğramalarından Allah’a sığınılması emredilmektedir. Peygamber, bazı hastalıklara bazı ayetler özellikle İhlas, Felak ve Nas surelerini okuduğu gibi ağrıyan yere elini koyup 7 kez, “Allah’ın adıyla, bulduğum ve kurtulmak istediğim ağrıdan Allah’ın izzet ve kudretine sığınırım” derdi (Muvatta, Ayn: 9). Hasan ve Hüseyin için, “Her türlü şeytandan, zararlı şeylerden ve kem gözlerden, bütün kelimeleri yüzü hürmetine Allah’a sığınırım” (Buhari, Bedul-halk) diye dua edip onları korumasını Allah’tan niyaz ederdi. Hz. Ayşe’nin rivayetine göre Peygamber, ailesinden birini (hasta halde) görünce onu sağ eliyle mesh eder (sağ avucunu hastaya sürer), “Allahım, ey insanların Rabbi, hastalığı gider, bu kuluna şifa ver, şifa veren sensin. Senin hiçbir hastalık bırakmayan şifandan başka şifa yoktur” derdi (Buhari, Tıb: Rukyetun-Nebiyy). Peygamber, sıkıntı zamanlarında “Büyük halim Allah’tan başka tanrı yoktur. Büyük arşın Rabbi Allah’tan başka tanrı yoktur. Göklerin Rabbi, yerin Rabbi ve kerim arşın Rabbi Allah’tan başka tanrı yoktur” (Buhari, Daavat: 27; Tirmizi, Daavat: 40) diye dua etmiştir.

Görüldüğü üzere Allah’ın Elçisi, kimi hastalıklar münasebetiyle dua edip Allah’tan şifa dilemiştir. Ancak dua ederken üflenip üflenmeyeceği konusunda bilginler arasında görüş ayrılığı vardır. Bir bölümüne göre Peygamber, bir ağrı, sızı hissettiği zaman Muavvizat’ı okuyup vücuduna üfler, ellerini de bedenine sürerdi. Hz. Ayşe’den gelen bu rivayete göre okunan duayı bedene üflemek sünnettir. Fakat bir bölüm bilgin de üflemeyi mekruh görmüştür. Buhari’nin tespitine göre Peygamber, yılan ısırmış olan bir kimseye Fatiha okuyarak afsun yapan sahabisini reddetmemiş, onun aldığı ücreti de helal saymıştır.

Bütün bunlar, şifa için dua ve ayet okumanın caiz olduğunu kanıtlar. Ama şifayı Allah’tan değil de afsuncudan beklemek, Allah’a tevekkülü bırakıp üfürükçülerin peşine düşmek caiz olmadığı gibi başkasına kötülük yapmak, zarar vermek amacıyla okuyup üflemek, düğüm bağlamak da haramdır. Bu gibi insanlar, şerlerinden Allah’a sığınılması emredilen “Düğümlere üfleyip tüfleyen şerli büyücüler” (Felak: 20/4) kategorisine girerler. Şunu da belirtmek lazımdır ki Peygamber’in kendisi rahatsız olduğu zaman kendisine ve ağrıdan şikayet eden kimselere dua ettiğine dair rivayetler vardır ama ne onun, ne de sahabilerinin, hastaya nüsha (muska) yazdıklarına veya muska taşıdıklarına veya buna cevaz verdiklerine dair hiçbir sağlam delil yoktur.
* DEVAM EDECEK