Allah’ı anmak için kimseden izin almaya gerek yok
.
SORU: Bir komşum tarikat mensubu olduğunu söylüyor. Her hafta toplanıyorlarmış. Beni de davet etti. Bir seferinde, “Gel ama zikir yapılırken dışarı çıkarsın. Çünkü sen yabancısın. Bizden değilsin. Tövbe almadın. Duaya katılamazsın” dedi. Tabii toplantılarına gitmedim. Bunu çok saçma buldum. Sizin yorumunuz nedir? (Sıdıka Gül)
CEVAP: Onların amacı sizi de kendi cemaatlerine katmak, çoğalmak, şeyhlerinin mürit sayısını mümkün olduğunca artırmak. Böylece köleleştirilmiş insanlar, körü körüne giden mukallitler var etmek. Zikir dediğin Allah’ı anmaktır. Bunun izni olur mu? Camiye gitmek için de Diyanet’ten izin almak mı gerekir? Ne saçma mantık? Sizi oraya götürüyorlar. Siz de o halkaya katılmak istiyorsunuz. “Olmaz, buraya katılabilmek için ders alman, gruba girmen gerekiyor” diyorlar. Ne öyle yerlere gidin, ne de onların halkasına katılın. Allah her yerde anılır. Her kulunun kalbinde vardır. Bu cehalet perdesiyle basiretleri kapanmış olanlar, insanları ille bir tarikat şeyhinin bendesi yapmak istiyorlar. Bir irfan sahibi olsa ben de elini öperim ama onlar böyle dışlayıcı olamaz. Öylelerinin irfandan en ufak bir nasibi yoktur.
Bu konuda hem zahir hem batın ilimlerinde derya olan Hacı Muharrem Efendi, Menazilus Salikin (Hak Yolcularının Makamları) adlı eserinde, gerçekten ermiş, olgun bir üstat bulamayan kimsenin, bu eserinde yazdığı yönteme göre çalışıp manen yol alacağını belirtiyor: “Gerçi ben zayıf halli biri isem de anlattığım usul üzre devam eden Hak öğrencisinde perdelerin kalkacağında kuşku yoktur. Zira başarı, Cenabı Hak’tandır.”
Büyük bir saygısızlık
SORU: Bana, Peygamber Efendimiz’in 12 yaşalarına ait olduğu söylenen bir resim ulaştı. Bunun doğruluk payı var mıdır?
CEVAP: Peygamberin resmi yoktur. Ne 12 yaşında, ne de daha sonraki yaşlarda. Bazı kişiler böyle şeyleri uydurup halkın arasına yayıyor. Günahtır. Peygamber resme gelmez. Kutsal insanların resimlerini çizmek büyük saygısızlıktır. Çünkü bu tür şeyler putataparlığa yol açar. Peygamberimiz Müslümanlara, kendisinin resmini görseler dahi yırtıp atmalarını emretmiştir.
Çünkü resme saygı putçuluktur.