Yalanın da bir haysiyeti vardı(r)
.
Hani dün, “mükemmel yalan“ın tüyolarını verdim ya...
Sonra da ne aklıma geldi, biliyor musunuz? Daha doğrusu neyi fark ettim?
Artık pek yalan da söylenmiyor.
Yani kimse yalan söyleme zahmetine bile girmiyor!
Öyle değil mi?
A-a!
Aynen öyle!
Dün, “Yalan söylemek aslında iyi niyettir” diye yazmıştım.
Bugün biraz daha ileri gidebilirim...
“Yalan söylemek kibarlıktır.”
“Yalan söylemek saygıdır.”
“Yalan söylemek kaygıdır.”
Özellikle danalar için!
- Bunlar eskiden önce korkularından sonra da saygılarından yalan söylerlerdi.
“Ben evde mutlu olsam dışarıda gözüm olmazdı.”
“Karımla artık kardeş olduk.”
“Çocuklar için duruyorum, yoksa...”
- Biraz daha entel olanı:
“Önemli olan insanın kendisini aldatmaması...”
“İki ayrı hayat yaşıyoruz, birbirimizden sorumlu değiliz” falan derdi...
- Evdekilere de:
“Vallahi yapmıyorum.”
“Hepsi dedikodu.”
“Bir hataydı, bir daha olmayacak”lar falan...
Hatırlayın, işi “karım kanser oldu”ya kadar götürmüşlerdi.
Ama öyle bir dönem geçirdik ki, bakıyorum da artık iyice pervasızlaştılar. Yalan söylemeye zahmet etmiyorlar.
Hayır, zaten inanmıyorduk ama...
İnanmak isteyenler vardı aramızda!
Şimdilerde o da kalmadı!
Hatta ben artık kadınların bu danalarla işi bitti sanıyordum. Bitti de, başka keşiflerin peşindeler diye bakıyordum.
Çoğunluk öyle de, arada fire veriyoruz.
İşte şimdi o firelerin başına gelenleri yazayım size...
Bunu yaşayanlar da kendilerini görmüş olsunlar...
Yeni dönemde danalar yalan söylemiyor.
Bile...
Hatta açık açık, “bak ben karımla mutluyum, ayrılmam da ama senden de hoşlandım.”
Bu kadar netler.
Bizim saflar da, “iyi canım, ben de evlenmeyi falan düşünmüyorum zaten” diye düşünüp ilişkiye başlıyorlar.
İlişki dediğim sadece yatmaca...
Ama tabii bunun sadece yatmaca olduğunu iki hafta içinde anlıyorlar.
“E, adam söylemişti sana!”
“Ne biliiim...”
“Bilecen işte!”
Herkes salak bir sen mi akıllısın?
Hangi akla hizmet sana yalan bile söylemeyen adamla birlikte olmaya kalkıyorsun.
İşte burada yalan saygıdır, yalan kaygıdır, yalan korkudur.
Yani adamın sana ne saygısı, ne senden kaygısı ne de korkusu var.
Ne bileyim, onlar da, yalanlar da tükendi artık.
Bir de şu danaların kıçını kaldıran kadınlar tükense!