Soğuk gecelere, sıcak anılar...
.
Cümlede “geceler”, “sıcak anılar” sözlerine kanmayın ha! Hiiç öyle seksi bir konumuz yok.
Tam tersine, ilmi ve ciddi bir araştırmadan bahsedeceğim.
Aynı zamanda ilginç!
Southampton Üniversitesi’nde bilim adamlarının yaptığı araştırma, “nostaljinin ısıtabileceğini” göstermiş!
Anılar, insanları ısıtabiliyormuş!
Kombisi olanlar yaşadı!
Bir çay demler, pencerenin önüne oturur yağan karı seyrederek anılarını düşünürler...
Sonra da gayet sakin dönüp sorarlar ya:
- Soğuk mu?
- Eh, yani!!
- Hayır, yakarım istersen de, ben üşümüyorum. Sen üşüyor musun ki??
Ama artık işin rengi değişti tabii...
Sen öyle tir tir titrerken o sonsuza doğru bakarak hırkasını falan çıkarıyorsa...
Soru hazır:
“Hangisi aklına geldi?”
Ya kısa kollu giymeye başladıysa...
Artık anısına göre!!
Varsa tabii...
Anısı varsa...
Onun için yaz aylarında doğal gaz biriktirir gibi anı biriktireceksin.
Hem bedava hem de eğlenceli...
Dalga geçmiyorum; geçmişe duyulan özlem ve anıları hatırlamak insanı sıcak hissettirebiliyormuş.
Bilim adamları, geçmişe duyulan özlemin soğuk ve sıcaklık algısına etkisini incelemiş.
Ha, bunu incelemek nereden akıllarına geldi, bilmiyorum.
Bilmek istiyor muyum?
Evet. Ama ihtimalleri düşünmek istemiyorum, üşeniyorum. Biri bulursa bana söylesin lütfen.
Peki nasıl bir inceleme yapmışlar?
O belli.
İlk deneyde katılımcıların 30 gün boyunca geçmişe ne zaman özlem duydukları kaydedilmiş. Sonuçlar, katılımcıların soğuk günlerde daha fazla geçmişe özlem duyduğunu ortaya koymuş.
İkinci deneyde, biri soğuk (20 derece), biri normal sıcaklıkta (24 derece) ve biri de sıcak (28 derece) odalara yerleştirilen katılımcıların geçmişe ne kadar özlem duydukları değerlendirilmiş.
Soğuk odadakilerin daha fazla geçmişe özlem duyduğu belirlenmiş.
Üçüncü deneyde, nostalji uyandıran müzik kullanılmış. Katılımcılar, müziğin fiziksel olarak da “ısınmış hissettirdiğini” söylemişler.
Dördüncü deneyde soğuk bir odaya yerleştirilen katılımcılardan nostaljik ya da sıradan bir anıyı hatırlamaları ve daha sonra odanın sıcaklığını tahmin etmeleri istenmiş. Nostaljik anılarını hatırlayanlar, odayı gerçekte olduğundan daha sıcak algılamış.
Beşinci deneyde ise yine nostaljik ya da sıradan bir anıyı hatırlamaları istenen katılımcıların elleri çok soğuk suya sokulmuş ve ne kadar dayanabilecekleri gözlenmiş. Nostaljik bir anıyı hatırlayanların ellerini suda daha uzun tutabildiği görülmüş.
Aslında anıların insanı psikolojik olarak iyi ve rahat hissettirdiği biliniyormuş.
Hatta bilim adamları nostaljinin, yalnızlıkla mücadelede bile işe yarabileceğini düşünüyorlar.
E, işte tam zamanı...
Hem ısınmanın hem de anılardan nemalanmanın...
Bir faydası olsun bari...
Önümüzde bir sürü soğuk kış gecesi var.
Sizi ısıtacak kimse yoksa üzülmeyin; bir zamanlar ısıtanlar da olur!
Anılarınızdan bir anı seçin, birkaç anı da olabilir...
Ne kadar soğuksa artık!