Ne varsa kızlarda var!
.
1 Haziran “Kız Arkadaşlar Günü”ymüş...
“Bir bu eksikti!” diyeceksiniz değil mi?
“Yok artık!” da diyeceksiniz...
Bence de...
Bence de ama...
Kız arkadaşlar da önemlidir yani...
Hem de çok önemlidir.
Anlayana tabii...
Anlayana diyorum çünkü kız arkadaşlarının değerini bilenler çok da fazla değil galiba...
Fifty-Fifty’yiz gibi...
Bu konuda kızlar üçe ayrılır.
Değer bilmeyenlerden bahsediyoruz.
“Erkek gibi büyüdüm kızları...”
Bunlar nedense(?) fırsat bulur bulmaz erkek gibi büyüdüklerini anlatırlar. Zaten niye anlatırlarsa? Kazık kadar olmuş, hâlâ 6 yaşındayken nasıl da erkek çocukları gibi afacanlık yaptığını anlatır! Sıkıcı insan tipi. Belli ki bencil ve dolayısıyla mutsuz. Kendinle ilgili anlatacak başka bir donen yok mu? Küçükken kız çocuğu gibi büyümüş olsan ayıp mı olacak? Öteki daha mı iyi bir şey? Bir ayrıcalık mı? Yok mu daha sıkı bir ayrıcalığın? Anlamadım ki...
“Benim erkek arkadaşım daha fazla kızları...”
Bunlar da büyüdükten sonra erkek arkadaş ayrıcalığını kullanırlar. “Ay ben erkeklerle daha iyi anlaşıyorum...” Ah anlaşıyorsun!
Aklı sıra diğer kadınları küçümseyerek kendisini yüceltiyor...
Görürüm seni arkadaşım dediğin danalar ilk içki içtiğin gün ne yapıyorlar...
Ha bir de, sen de onları bir tür cilveyle etrafında tutmaya yorulacaksın elbet!
Bir de bu tip kadınlar her fırsatta diğer kadınları küçümser hep erkeklerden yana tavır alırlar. Üff... Bunlar da çok sıkıcı...
“Kadın kadının kurdudur kızları...”
Bu daha çok erkeklerin fikri olup daha çok gelişimini tamamlamış kadınların benimsediği bir tutumdur.
Kendine güveni olmayan rekabet kadınlarının...
Bu kadınların yüzde 50’si kendini geliştirdiyse 40’ından sonra dönmeye başlar. Kadınları sevmeye yani...
Oysa ne gerek var?
Kadının kadını sevmemesine ne gerek var?
Hele ki bizim gibi az gelişmiş bir ülkede, az gelişmiş erkeklerle bunca yükü taşırken...
Birbirimize destek vermemiz gerekirken...
Benden size tavsiye: Geçin bunları geçin...
Ne varsa kızlarda var.
Önceki gün intte dolaşan mail gibi... (Biraz ilkel ama olsun.)
“Zaman geçiyo...
Hayat akıyor...
Mesafe ayırıyor...
Aşk büyüyor... Sonra azalıyor...
Kalpler kırılıyor...
Kocalar evde bir yerde duruyor...
Veya evlilikler mahkemede son buluyor...
Sevgililer değişip duruyor...
Erkekler arayacaklarını söyleyip, aramıyor...
İşler geliyor ve gidiyor...
Ebeveynler ölüp gidiyor...
Komşular değişiyor...
Ama kız arkadaşlar hep oradalar...
Siz onları bırakmadığınız sürece...
Geçen yıllar ve arada kaç km. mesafe olduğu hiç önemli değil...
Bir kız arkadaş, hiçbir zaman ona ihtiyaç duyduğumuzdan daha uzak değil... Hayatınız içinde, öyle ya da böyle, yakın ya da uzak...
Tüm Kız Arkadaşlara Sevgiyle...”