Kolu koluna değdiği anda!
.
Bir kadını diğer bütün kadınlardan farklı kılan şeyin peşindeyiz ya...
Biraz araştırma yaptım.
Gizli kaynaklarımla görüştüm, mantıklı mail’leri değerlendirdim ve...
Tam istediğimi alamadım ama epey fikir edindim...
Önce birkaç romantik ama düşünülmüş bir-iki yorumla başlayalım.
Mesela benim hiç aklıma gelmeyenden:
n“Herkesin kendisine özeldir ve genelleştirilebilir değildir. Kimbilir belki sarılışı, belki dokunuşu, belki sevdiğini gerçekten dinlemesi ve anlaması... Bence her insan korktuğunun (o ne ise artık) başına gelmeyeceği güvenini yaratan kadını unutamıyor. Ve yine bence ilişkinin sağlamasında kişilerin korkularının yeri büyük. Kaygıyı gideren unutulmaz oluyor. Herkesin başkası kendine, herkesin başkası başka :)”
Bu konuyu ayrıca ele alalım; “Erkeklerin kaygıları ya da korkuları onlara ne yaptırabilir, ne yaptıramaz?”
Alın size klasik ama bir erkekten gelmesi nedeniyle farklı bir yaklaşım:
n “Bence başka yapan, aşk! O olmasa her şey sıradan... Pek bir önemi yok diğer yatmaların. Aşk zaten başlıbaşına farklı bir durum.”
İyi de, çok âşık olursun ama fıs çıkar!
Çıkar mı? Bak bunu da sonra işleyelim. “Âşık iki kişinin kötü sevişmesi mümkün mü?“ diyerekten... Tabii birbirlerine âşık!
“Bu, ne matematik ne fizik işidir. Bu kimya meselesidir” diyor biri de...
Nietzsche‘nin o meşhur, “Her güzel kadının olduğu yerde, bir de onu sevmekten(!) bıkmış zavallı bir erkek vardır“ sözünü hatırlatarak diyor ki:
“Kadın çok güzeldir ama tahrik etmez. Vasat bir kadındır ama kolu koluna değer...”
Hıı?
“Kimyan tutmuştur işte! Sonrasını da anlatayım mı?”
Yok, anladım ben.
Vay, vay, vay...
Kolu koluna değenler ha!
Kaç kişi yaşamıştır ki böyle?
Bence çok!
Çok kişi...
Bunu da sonra uzun uzun tartışalım. Ne tartışacağız? Anlatalım...
Benim anladığım kadarıyla yukarıdaki yorumlar, bekâr adamlardan...
Evliler?..
Onların tarifleri biraz daha farklı tabii...
Onlar...
“Erkekler, fantezilerini en rahat yapabildiği kadını unutmaz” diyorlar.
Zaman zaman akıllarına gelirmiş, onları özlerlermiş.
Ayrıca...
“Tesadüfen karşılaşırlarsa da, durumdan hemen vazife çıkarırlarmış.”
Onu hiç unutmazlarmış.
Ha, öyle diye onunla evlenmezlermiş ama...
Aması, bildiğiniz gibi!