Akşama oyun var!
.
Bizim masum ama aslında içinde hınzırlık barınan o oyunumuzun yeni halini anlatmıştım ya size...
Şişe çevirmecenin...
“Nasıl oynuyorlar acaba?” diye de sormuştum.
Daha doğrusu gözümün önüne getirmeye çalışmıştım.
Anlatayım mı?
Gözümün önüne gelenleri...
Önce kısaca oyunu tarif edeyim. Zarlar ve kartlarla oynanıyor. Atıyorsun, sıra kimdeyse kartta çıkanı yapıyor.
İlginç olan tarafı da o kartlardan bazılarında!
Hatırlatayım:
Karşı cinsten iki kişiye Fransız öpücüğü yaptır.
İstediğin kişinin kucağına oturt.
Hemcins olan iki kişiyi öpüştür.
Striptiz yaptır.
İç çamaşırlarını değiştir.
Oyuncunun iç çamaşırlarına yazı yaz.
İstediğin kişinin belini öptür.
Göbeğinden istediğini yedir.
Oyun, en az üç en fazla sekiz kişiyle oynanıyormuş!
Şarta bak!
Niye iki kişi oynanmıyor?
Çünkü niyet kötü!
Oysa al oyunu eşinle, sevgilinle oyna değil mi?
Ama hayır. En az üç kişi olacak!
Oldu!
Oyunun adı, Doğruluk mu, Cesaret mi?
Doğruluk dersen... Ya;
“Hadi leynn!!! Beni kafakola mı getiriyonuz?” der çıkar gidersin ya da;
“Kardeşim benim niyetim şu kız/adam. Uzatmayalım, alayım onu gideyim” dersin.
Cesaret dersen, herhalde o kartlardan çekiyorsun.
“Cesaret”e bak!
Grubun adı cesaret olmuş!
E, bu kadar kavram kargaşasının içinde, az bile!!!
Şimdi düşünsenize, bunlar herhalde birbirlerini arıyorlar:
“Akşam ne yapıyorsun? Oyun oynayalım diyoruz!!”
“Aaa... Olur ama... Kimler var?”
“Seninki de geliyor, merak etme!”
“Tamam o zaman, kaçta?”
Farklı bir diyalog da olabilir tabii...
“Akşama oyun oynayalım mı?”
“Şu geçen tanıştığımız çıtırı da çağırsak?”
“İyi de, ne der acaba?”
“Gelince görürüz boşver.”
Ya da:
“Aloo... Akşama oyun var...”
“Yok abi, ben gelmem.”
“Niye?”
“Oğlum bu ara şanssızım. Hiç doğru kart gelmiyor, ha bire seni öpmekten içim çıktı!!”
Başka?
“Akşama oyun var...”
“Yok gelemem.”
“Niye?”
“Annem yakaladı!”
“Nasıl yaa?”
“Donumdaki yazıları görmüş!”
“Aa! Ne yazıyordu?”
“Sıra sana da gelecek!”
Veya:
“Akşama oyun var, hazırlan.”
Hadiii...
Telefonu kapat koş; manikür, pedikür, ağda, kuaför...
Erkeklerde, tıraş olmaca, tırnak kesmece, kokular falan...
Yeni iç çamaşırları, keçeli kalem, göbek üstü yenilebilecek yemekler... Ne o?
Oyun oynanacak!
Pizzacı da anlıyordur artık! “Yine burada parti var pardon oyun var” diye...
Grubun düzeyine göre değişir tabii... Suşi ya da kebap falan...
Doğruluk mu cesaret mi?
Hiçbiri...
Bu olsa olsa...
Olsa olsa... Ne olur?