Manisa...
Konferansa dört saat var...
Vakit geçirmek için şehri dolaşıyoruz.
Ana cadde...
Arkadaşlar resimdeki büyük beyaz binayı işaret ettiler. “Hocam, bu binaya ‘Beyaz Fil’ diyorlar!”
Allah Allah, böyle dediklerine göre vardır bir hikmeti!
Herkes akıl yürütüyor; kimi ‘beyaz ya, ondandır’ diyor, kimi ‘büyük ya, ondandır’ diyor...
Baktım, binanın tabelası SGK (Sosyal Güvenlik Kurumu)...
Şöyle düşündüm, fil sömürür ya, SGK da...
Gülüştük...
Binanın karşısında bir simitçi...
Geçtim yolun öbür tarafına...
“Buralı mısın?”
“He!”
Binayı gösterdim, “Beyaz Fil?”
“Vallahi hiç düşünmedim”
Karşıdan kelli felli bir bey geliyor.
‘Bu bilir’ dedim.
“Bey amca, neden Beyaz Fil?”
“Büyük ya...”
Konferans başladı...
12’nci sınıf öğrencileri ve velileri...
İlk soru: Çocuklar, ODTÜ’yü kim istiyor?
Bütün eller havada.
Peki, ODTÜ Mimarlık isteyenler?
Birçok el havada...
Salonun sağ tarafında anne ve babasıyla oturan bir öğrenciye, “Al, ODTÜ’nün Mimarlık diploması” dedim...
Şaşırdı...
“Sen istemeden, yüksek lisans diplomasını da veriyorum; ikisine de notlarını kendin yaz!”
İyice şaşırdı...
Aradan yıllar geçti, mezun olduğunu var sayalım...
Gözlerinin içi gülüyor...
“İyi bir üniversiteden ve geçerli bir bölümden mezun oldun; iyi bir şirkete ve geçerli bir pozisyona başvuracaksın...”
‘Evet’ dercesine kafasını salladı.
CEO, benim!
Seninle mülakat yapacağım...
“Tamam” dedi.
Gönderdiğin CV’yi inceliyorum...
Kıvranıyorsun, ‘mezun olduğum üniversiteyi sorsun’ diye...
Bende ‘tık’ yok!
Kıvranıyorsun, ‘diploma notumu sorsun’ diye...
Tınmıyorum!
Kıvranıyorsun, ‘yüksek lisans diplomamı sorsun’ diye...
Oralı değilim!
Sağdan soldan konuşuyoruz, sohbet ediyoruz...
Sohbet sırasında, “Memleket neresi?” dedim.
Anlam veremedin...
“Manisa”
“Yıllar önce sizin memlekete yolum düşmüştü; aklımda kaldığı kadarıyla, sizin orada ‘Beyaz Fil’ vardı galiba?” ?
‘Beyaz Fil’ ne?
Kaldı, etrafına baktı, önce annesine döndü, son bir çırpınışla babaya döndü...
Aileden ‘Beyaz Fil’ çıkmadı!
Görüşme bitmiştir, şirketimize başvurduğunuz için teşekkürler, üzgünüm...
Antalya’dayım...
Konferans bitti, kapıdan çıkıyorum.
Arkadan biri bağırıyor, bir yandan da bana doğru koşuyor; konferanstaki bir rehber öğretmen... “Hocam, ‘Beyaz Fil’i anlattığınız çok iyi oldu; ben de Manisalıyım, vallahi ben de bilmiyordum.”!
‘Beyaz Fil’, Manisa’nın en eski yapılarından biri , adeta bu sehrin silüeti ...
Şehir deki herkesin bildiği bir yer. Tüm yer tariflerinde baz alınan bir yer olma özelliği de var. ‘Beyaz Fil’ hakkında birçok rivayet var. Bu rivayetlerden hangisi doğrudur, bu yazının konusu değil.
Bu yazının konusu, ‘merak duygusu...’
Sen, 17 yıl önce bu şehirde doğmuşsun, kimbilir kaç kez o binanın önünden geçmişsin, be Allah’ın kulu, hiç mi merak etmedin, hiç mi dikkatini çekmedi?
İnsan bir merak eder; sorar, soruşturur... Şimdi bunu merak etmeyen, daha sonra işte de merak etmez...
O da benim işime gelmez!
