Haberin Devamı
Bayram tatili dünden itibaren başladı. İbrahim Ustam bile memleketi Bayburt’a gidiyordu aradığımda... Müşterilerinin tümü ortadan kaybolunca o da atlamış arabasına yola çıkmış. Kurbanını orada kesecekmiş... Bizim boru bütün bayram boyunca patlak kaldı yani... Yapacak bir şey yok... Kural 1: Bayram’da bir yerin arızalanmayacak... Ne hasta olacaksın ne de borun patlayacak. Nöbetçi doktor belki bulursun ama nöbetçi tesisatçı? Nasla! Allah’tan tek dileğim patlağın sızıntı olarak devam etmesi. Şelaleye dönerse ayvayı yedim demektir bayram bayram...
Bugün Piti ile dolaşırken fark ettim: Arnavutköy’ün sokakları hiç de dar değilmiş! Meğer park etmiş arabalar dar ediyormuş sokakları... Yüzü gözü açılmış mahallenin! Arabadan kurtulabildiğimiz an her şey güzel olacak.
Yazık ki bu mümkün görünmüyor. İstanbul belediyesi bana arabamla seyahat dışında bir ihtimal tanımıyor. Dün de yazdığım gibi ben Kabataş’a deniz yoluyla gidemiyorum. Bu da bebek arabasıyla seyahat edemiyorum demek oluyor. Zira otobüslerde bebek arabasına yer yok beyler hanımlar! Bebekliysen ve bebek arabasıyla bir yerlere gitmek istiyorsan araba veya taksi dışında bir seçeneğim yok. Evime en yakın metro istasyonu da 25 dakikalık bir hayli dik bir yokuşun sonunda. Ve ben henüz o kadar güçlü kuvvetli bir anne olamadım. Halbuki dün Çengelköy’e giderken tekneye bebek arabasını çımacının yardımıyla rahatlıkla yükleyebildim ve bir anne olarak bu beni çok mutlu etmişti... Deniz yolunun bir başka güzelliği de bu. Bisikletine de bebek arabana da yer var.
Ancak yine de yılacak değilim. “Bebek arabasıyla toplu taşımada seyahat etmeyi” hazır İstanbul boşken deneyeceğim. Bugün erkenden kalkıp Piti ile beraber Bienal’e gideceğiz. Mahallemden otobüse binip Kabataş’ta inip oradan da Karaköy’e yürüyeceğiz. Otobüs şoförleri ne kadar yardımcı, insanlar ne kadar anlayışlı göreceğiz. En azından bugünlerde, biraz daha medeniyet gelir şehrimize diye umuyorum...
Bayram günlerinde bile gelmiyorsa terk etmek için her tür neden var demektir... Ama yine de enseyi karartmayalım...
Bayramınızı şimdiden kutlarım. Merak etmeyin bir yere gittiğim yok. Köşemin başındayım. Her bayram olduğu üzre...
