Ah tabii! Nasıl da unuttum. İki yazıdır beyaz Türklerin çocuklarına koydukları isimlerle dalga geçtim fakat Müslüman kesimin yeni tuhaf isimleri az değil.

Aynı eğilim İslami kesimde de var. İlla acayip bir şey olacak. Burada uydurmasyon olmuyor ama amaç eski ve hiç kullanılmayan Arapça isimlerle öne çıkmak, parıldamak, hangi eğilimde olduğunu ap açık ortaya sermek.

İyi bir Müslüman ismi koymanın baş kuralları şunlar: Arapça olacak, olmasa da en azından kulağa öyle gelecek. Kuran’da geçecek. Erkekse başına MUHAMMED, sonuna FATİH, kız ise sonuna NUR, biraz daha modern olsun istiyorsanız SU gelecek. Söylenmesi muhakkak surette çok zor olacak. Hayatımızda hiç duymadığımız, asla bir cümle içinde geçirmeyeceğimiz bir kelime olacak. Hazırlaması gayet kolay: Kuran-ı Kerim’den rasgele bir sayfa aç, parmağını da rasgele bir yere koy, ekle başına sonuna Nur, Fatih veya Muhammed, tamam, İslami isminiz kullanıma hazır. Mana? Çok bir önemi yok. Kapı kulpu manasına da gelebilir, cennet bahçesi de.. Çoğu kişi ismi koyduktan sonra öğreniyor manasını.

Sağdan soldan duyduklarım şöyle:

* İKLİME NUR: Bir kız ismi. Tahmin ediyorum bir klimacı icat etti.

* FATMA İKRA: Bittabi kız ismi. İkra Arapça “oku” manasına geliyor. Aynı zamanda Kuran’ın ilk suresinin adı. Başına Fatma gelince “Fatma oku kızım!” oluyor. (Umarım isminin hakkını verir.)

* SUNUSİ FATİH: Aslında Senusi olması gerek. Cezayir’de bir tarikat. Adını kurucusu Seyyid Muhammed Bin Ali Senusi’den alıyor. Niye yeniden hortladı en ufak bir fikrim yok.

* KEVSER SU: Eski isme yeni tat. Hem modernim hem muhafazakarım ayakları.

* TUANA KATRE: İslami kesimin en süpersonik isim tamlaması da bu olmalı. Ne demekmiş peki Tuana? Cennetten veya cennete düşen yağmur tanesi gibi bir anlamı olduğu iddia ediliyor. Vefakat hangi dilde belirsiz. Böyle-diyelim-böyle-olsun dili olabilir mi? (Tüvana farsca kuvvetli, dinç, canlı demek. Onunla karıştırmış olabilirler mi?) Peki Katre? Damla. Bir araya gelince ne oluyor? Güçlü damla. Soyadları Mermerdelen değildir inşallah.

* KÜBRA GÜL: Kübra artık tek başına yeterli gelmiyor. Peşine bir şeyler daha koymak gerekiyor artık. Böylece büyük gül gibi bir tamlama çıkıyor.

* BÜŞRA ZEYNEP: Aynı şekilde Büşra da tek başına zayıf bulunuyor artık.

* MAAZ KILIÇ: .Maaz sığınacak yer demekmiş. Buraya kadar iyi. Fakat arkasına “Kılıç” koyunca ne oluyor? “Sığınacak kılıç” oluyor. Ne diyeyim... Pek barışsever bir isim değil.

* MUHAMMED MUAZ: Manasını bulamadım ama en azından bir Arap ismi.

* FEYZA EBRAR: Ebrar iyilik yapanlar demek. Feyza da bolluk, bereket, fazla akan su. Fazla akan su iyilik yapanlar hanım bakar mısınız?

* RUMEYSA NUR, RUVEYDA NUR, RAVZA NUR, REVHA NUR: “R ile başlasın da hayatımızda olmayan kelimeler olsun da yeter” isimleri. Var elbette bir takım çok şiirsel anlamları. Köpekyıldız takımının son yıldızı, nazik, bahçe, gönül rahatlığı vs.

* MUHAMMED ENSAR: Arapça’da kucak açan kişi manasına geliyormuş ama aynı zamanda antik Babil’de bir gök tanrısının ismi. İslama uygun mu emin olamadım ama çok in 1 isim şu sıralar.

* ENES FATİH, ENES MUHAMMED: 10 yaşından itibaren Hz. Muhammed’in hizmetinde olan bir kişinin adı. İnternete inanırsan soylu Arap atı demekmiş.

* MEHMET FATİH, SELİM YAVUZ: Mustafa Kemal’lere karşılık bittabi padişah isimleri.

* ESİLA NUR: Manası yok. Asila ile karıştırdıkları için koyuyorlarmış. Asila da akşam manasına geliyormuş.

* BUKRA NUR: Bu da sabah demek. Öğle, ikindi ve yatsının Arapça karşılıkları da bulundu mu tamam.

Bilmiyorum her iki kesime de ilham kaynağı olabildim mi...