“Masum insanların ölmesi tabii ki kötü” diye başlayan cümleler çoğunlukla “ama” ile devam etti dün.
“Onların da canı yansın ki, bizim yaşadıklarımızı anlasınlar” türünden ifadeler sıralandı o “ama”ların ardından.
Dün...
Belçika’nın başkenti Brüksel’de 26 kişinin yaşamını yitirdiği bombalı saldırılar üzerine birçok insan açık açık şunları söyledi:
“Teröre destek verirken düşüneceklerdi” ...
“Benim teröristim iyi, seninki kötü anlayışıyla hareket edenler, bu tavırlarının faturasını ödüyorlar”...
Örnekleri çoğaltabilirim ama zaten biliyorsunuz.
Muhtemelen bu yazıyı okuyanların büyük kısmı da aynı hissiyata sahip.
***
Evet kabul, insana özgü bir refleks bu. Ama ne kadar insanî; tartışılır. Zira içinde intikam duygusu barındıran bir refleks.
Tamam, özellikle batı Avrupalılar damdan düşmedikçe hâlden anlamıyor. Buna da kabul ama sizce Brüksel’de patlayan bombalar yıllardır yaşanmakta olan gerçeği değiştirecek mi?
Yani Belçika’yı yönetenler bugün itibariyle PKK’yı, DHKP-C’yi - bir şekilde - himaye etmekten vaz mı geçecekler?
Ankara’nın göbeğinde otobüs durağındaki masum insanları öldüren örgüt, Brüksel’in göbeğinde çadırını kuramayacak mı yani bundan sonra?
Yoksa sadece kendi canını yakan terör örgütleri ile mücadelenin dozunu iyiden iyiye artırırken, Belçika topraklarında kan dökmeyenlere her zamanki gibi davranmaya devam mı edecekler?
Sadece güncel örnek olduğu için Belçika diyorum. Aynı durum, hemen her batılı ülke için geçerli.
***
Brüksel, Avrupa Birliği’nin başkenti.
Paris, Fransa’nın; Ankara, Türkiye’nin...
Üçünün de kalbinde patladı bombalar.
Kimin hangisine, ne ölçüde duyarlılık gösterdiğini hepimiz yaşadık, gördük, biliyoruz. Bu gerçeğin kolay kolay değişmeyeceğini de...
***
Afganistan’da, Irak’ta, Suriye’de, Lübnan’da, Nijerya’da, Somali’de, Yemen’de; hasılı, üçüncü dünya diyebileceğimiz ülkelerdeki intihar saldırılarını, patlayan bombaları ne kadar önemsiyor batı dünyası? Hatta belki bizler bile... Terör ABD’de, İngiltere’de, İspanya’da, Fransa’da, Belçika’da hortladığında ayağa kalkan dünya, yukarıda saydığım coğrafyalar konusunda nasıl davrandı, nasıl davranıyor?
Batının gözünde, Türkiye de o saydığım listede gibi duruyor.
Acının büyüklüğü, göz yaşının değeri yaşandığı yere göre mi değişiyor?
İnsan hayatı, o insanın vatandaşı olduğu ülkeye göre mi kıymetli ya da değil?
Lâfa geldiğinde, “Terör küresel bir gerçek ve ortak bir tehdit”...
Pekiyi ya uygulama?
Terörden canı yananın, aynı acıyı yaşayanları anladığını söylemesi yetmiyor. Gereğini yapmak gerekiyor.
***
Terör örgütlerinin, teröristlerin avantajı da bu durum zaten.
Her ülke sadece kendi canını yakana ‘terörist’ diyor ve sadece onu hedef alıyor.
Egoizm, yani benmerkezcilik bireyler için olduğu gibi, uluslar ve devletler için de geçerli.
Bunu bir yere kadar anlamak mümkün.
Ama iş ‘çifte standart’a geldiğinde; işte herkesin orada durması gerekiyor.
Kendi canınızı yakan kadar önemsemeyebilirsiniz ama başkasının canını yakanları doğrudan ya da dolaylı olarak destekliyorsanız, işin rengi orada değişiyor işte.
Tekrar ediyorum...
Konu Belçika değil. Belçika ile sınırlı değil. Belçika sadece güncel örnek.
Küresel gerçek bu.
