Kamuoyu dinamiklerinden yararlanma imtiyazı özgür toplumların üstünlüğüdür.
Yasama, yürütme ve yargı ise, devleti ve demokratik toplumu oluşturan erklerdir. Ama çağın sunduğu imkânlar, önceki yapıyı toplum adına bozmuştur.
Üç erk dörde yükselmiştir.
“Dördüncü kuvvet” olarak ChronicleTextO1 “kamuoyu” onun adına sisteme eklenmiştir.
Bizde bu konuda iletişim sorunu var.
Malatya ve Konya’da 6 pilotun şehit oldukları haberi var.
Kazalar sonrası ortaya çıkan üzüntü alıştığımız ezberi hemen hatırlatıyor bize:
İnandırıcı bir teknik neden buluyoruz ve gencecik kahramanları adına “Zaman” dediğimiz şehitliğe defnedip unutulmalarını sağlıyoruz.
Her kazanın sonrası toptan bir kontrol geçirmek belki iyi bir alışkanlık ama artık öğrendik ki yeterli tedbir değil..
Böyle olaylar karşısında daha aktif tepki göstermek her durumda işe yarayacaktır.
Sistemimiz önce basının katılımı ile eksiğini gidermeli, pilotları ve uçakları teknik nedenlerle kaybettiğimize halkı inandırmaya çalışmamalıdır.
“Teknik neden” deyip sonra “pilot hatası”na dönüşen düşme sebebi TSK’da bile kabul görmüyor.
Yenileşme kendini dayatıyor.
Dört jet uçağının birbirlerinden habersiz eğitim veya devriye uçuşuna çıkması, aynı saatte kazaya uğrayıp düşmeleri?..
Böyle bir talihsizliğin koca gök kubbede bula bula bizi bulması, en azından eksiği kendimizde aramaya mecbur ediyor bizi.
Tabii en büyük eksiğimiz demokratik kamuoyudur.
Onun varlığı kendini şimdiye kadar kanıtlamış olsaydı, bütün dünyanın hizmetten çektiği bu uçaklar “dörtte dört” isabetle Türkiye semalarında birbirlerini bulmazdı.
Gençlerini müzelik uçaklarla hizmete yollarken kendileri israfın kör karanlığına batmazdı.
Tepki gösteren kamuoyu korkusuyla eski uçakların günahını çekmezdi!
Kaza gibi bir şey bu; ama değil!
Güler yüzlü siyasetçiler
Başbakan Davutoğlu’nun doğuştan kazanılmış güler yüzü en azından çevresindekiler için avantajdır.
Çünkü mutluluk ve güven yansıtan bir çehredir.
Yüzü asılmışsa bu defa da “erken uyarı” yerine geçer.
Zorluğumuz şurada:
Onüç yıla varan bir alışkanlık...
Ortada gerektiren bir sebep olmasa bile gülümseyen bir Başbakan vardı;
Öbür yanda gülümsetecek sebep bulunsa bile gülmeyen bir Cumhurbaşkanı.
Yönetenlerimizi Allah güldürsün. Milleti de...
