İnsan hayatına saldırmanın hiçbir bahanesi olamaz.
Ve “kendilerine karşı yapıldığına inanılan yanlışlar”a duyulacak hiçbir tepki, masum insanların hayatına yönelen alçakça baskı ve saldırıları meşru hale getiremez.
Terörü bitirme amaçlı çözüm sürecini “sil baştan” macerasına feda etmemek gerekiyor.
Bunu yapabilmek, insan hayatına verdiğimiz önemi gerçek bir olgu katına yükseltir.Yaşadığımız çağda “kahraman” sıfatına en çok terörle savaşında başarı kazanmış profesyoneller lâyık görülüyor!
Şu anda ayrılıkçı teröre hizmet eden silâhlı birine “şikâyetin ne?” diye sorsak elbette kendine göre bazı nedenler sayacaktır.
Ama sayacağı eksikler, Türkiye’de yarım yüzyıldır kana, kurbana doymayan örgütlü şiddeti mazur gösterebilir mi?
Güvence altında...
Unutmamak gerekir: Türkiye’de insan hakları çok hızlı evrim geçirmiştir. Halâ da durmuyor.
Hak ve özgürlüklerde atılan her adım, PKK’nın uyguladığı terörü daha insanlık dışı bir noktaya itiyor.
Bölgemizdeki ülkelerin çoğu Kürt azınlıklar barındırıyor. Bu etnik azınlıkların, insan onuruna saygılı tek yaşamı Türkiye’de, bu ülkede güvence altında gördüğüne şüphe yoktur.
Davutoğlu HDP ile görüşmesinde, öne sürülen “Barış, demokrasi, adalet” ilkeleri konusunda “Barış söz konusu ise kimse silahla barışı tehdit edemez. Silahlı grupların Türkiye içindeki varlığı çelişki teşkil eder” dedi.
Bu doğrudur, barışla terörü hiç kimse yan yana telaffuz edemez. O nedenle Demirtaş’ın PKK’ya yaptığı çağrı yetersiz ve inandırıcılıktan uzak görünüyor.
Aynı şekilde HDP heyetinin imralı’ya ziyaretlerinin neden kesilmiş olduğu konusunda soru işaretleri var.
Küresel gücün rolü!
Demokrasinin sağladığı hak ve imkânlar yok farzedilerek gösterilen her tepki, demokrasi adına inkârcılıktır.
Türkiye’yi yönetenlerin zorlukları artacaktır yeni dönemde.
Viyana’da üç hafta süren müzakereler sonunda nükleer anlaşma imzalandı ve böylelikle İran, bölgede sahip olduğu ağırlığı kullanma hakkını, imkânını tekrar geri aldı.
Siyaset eskisi kadar kolay olmayacak artık. Nükleer anlaşmasının, kısıtlamalardan kurtulacak olan İran ekonomisine yılda 110 milyar dolar katkı sağlayacağını söylüyorlar. Bölgeye güçlü bir oyuncu katılıyor.
İran’ı yola getiren küresel güç istese “Müttefik Türkiye”yi terörün tehdidinden kurtaracak beceriyi gösteremez miydi?
Ankara “koalisyon mu, erken seçim mi” falları açarak çıkış arıyor.
Bu çıkışı bir an önce bulması ve ülkedeki “terör örgütleri” tehlikesine eğilmesi öncelikli görevdir!
