Gerçekler acımasızdır

Bir çocuğun gözünden savaş yılları

Sasa Stanisic 1978 Bosna Hersek doğumlu. 1992’den beri de Almanya’da yaşıyor. Bir ilk roman olan “Asker Gramofonu Nasıl Tamir Eder?” isimli romanı ise çok çarpıcı... Romanın kahramanı Aleksandar Krsmanovic isimli bir öğrenci. Ama o kendisini biraz daha detaylı tanıtıyor: “Öğrenci, torun, mülteci, uzun saçlı, koca kulaklı, hatıraların peşinde. Bir kızı arıyorum. Asija’yı. Yugoslavya bölündü, parçalandı. Dostluk öldü, yerini kan aldı. Ortodoks Sırp bir babanın, Bosnalı Müslüman bir annenin çocuğu olarak ben arada kaldım. Ve gözlerim çok şey gördü. O yüzden, askerlerden nefret ediyorum. Ölümden nefret ediyorum. O yüzden, her şey eskisi gibi, sevdiğim gibi olana kadar ve aşkımı bulana kadar tamamlanmamış resimler yapıyorum. Benim adım Aleksandar Krsmanovic. Ben tamamlanmamışlığın şef yoldaşıyım.”


Ne kitapsız oluyor
ne de kedisiz


Ne kitapsız ne kedisiz demiş Bilge Karasu... Türk edebiyatına baktığımızda yazarların kedici olduklarını görürüz. Tomris Uyar’ın İran kedisi vardı, rahmetli Orhan Duru ve Sezer Duru’nun da... Peki Türkiye’nin en yaratıcı insanlarını peşinden koşturan bu yaratıkların sırrı ne? Hayır, “Yazarlar ve kediler arasındaki bu gizemli ilişkiyi” anlatan bir kitap çıkmadı. Ama yıllardır aklında bu soruyu çevirip duran biri olarak “Meraklısına Kedi Bakımı” kitabının arka kapağını okur okumaz aklıma bunlar geldi. Belki farklı bir okuma bile buna yanıt bulabilirim dedim. Çünkü ilk cümle şuydu: “Doğru kediyi seçmek, kedinize sağlıklı bir yaşam sunmak, onu anlayabilmek ve eğitebilmek için yapmanız gerekenleri anlatan bir başvuru kitabı.”


En değerli kaynağımız
su tehlike altında

Buzun suya, suyun buhara dönüşümü belki de en güzel sonsuzluk metaforlarından biridir. Ama bugün bu güzel metafor bile küresel ısınma ile tehlike altında. Artan nüfus, enerji kaynaklarına olan bağımlılığı artırdıkça an değerli kaynağımız tehlike altına girdi; su. Su hayattır. Ne yazık ki, tüm dünya olarak, tek bir kuyudan beslendiğimizin bile farkında değiliz. Devasa küresel kuyudan... Dünyanın bir yerindeki bir yeraltı kaynağının kuruması o devasa kuyuya giden akan bir musluğun kapanmasından farksız çünkü. Hepimiz aynı musluktan su içiyoruz... Peki onu nasıl koruyabiliriz? İletişim Yayınevi’nden çıkan “Tek Kuyu” dünya üzerindeki suyun şaşırtıcı öyküsünü anlatırken bu önemli soruya da pek çok ilginç bilgi ile yanıt arıyor. Baştan başa resimlerle dolu olan “Tek Kuyu” içerdiği bilgilerle bizi sadece bilgilendirmiyor aynı zamanda okurları “doğru” davranmaya ilişkin bir eyleme de çağırıyor.