Solda birleşme zor görünüyor...

Merkez sağda düne kadar birbirlerinin düşman kardeşi olan, yıllardır birbirlerine karşı acımasızca mücadele eden iki parti; DYP ve ANAP bütünleşme kararı alabildi. Akılcı bir düşünce ve anlayış birliği ile her iki parti de ana gövdede bir araya geldi.

Bu birleşme merkez sağ tabanda kuşkusuz büyük bir rahatlama yarattı, moral aşıladı.

Peki ya merkez sol?

Önce Ankara Tandoğan’da, ardından İstanbul Çağlayan’da, önceki gün Manisa, Çanakkale ve Marmaris’te meydanları dolduran yüzbinler “birleşin” diye merkez sol partilere çağrı yapıyor.

Seçmen kafa karışıklığı istemiyor, sandık başında tek sosyal demokrat parti görmek istiyor. Bu isteğini de çok açık biçimde her iki parti; CHP ve DSP’ye iletiyor. Bu çağrıyı duymamak, duymazdan gelmek elbette ki mümkün değil.

Şimdilik çağrılar ilgili adreslere ulaşmış gibi gözüküyor. CHP Genel Başkanı Deniz Baykal ile DSP Genel Başkanı Zeki Sezer, önceki gece buluştular.

Bu buluşmada belirli bir anlayış birliğine varıldığı söyleniyor. Ama DSP tarafı henüz birleşme fikrine uzak.

Aslında belki de birleşme, bütünleşme görüşmeleri için Deniz Baykal’ın seçtiği “muhatap” bu konuda yüzde yüz yetkili değil. Yetki, DSP’nin kurucusu Rahşan Ecevit’te.

Rahşan Ecevit de eşi rahmetli Bülent Ecevit’le birlikte kurup büyüttüğü, iktidara taşıdığı partisinin bu birleşmeyle yok olmasını kabullenemiyor. Ayrıca öteden beri yıldızının barışmadığı Deniz Baykal’ın kontrolüne geçmesini hiç hazmedemiyor.

O yüzden de Zeki Sezer, “Birleşme değil, ittifak, güçbirliği olsun” istiyor.

DSP’nin önceki güne kadar önerisi şuydu: CHP ile masaya oturalım. DSP seçime girmesin. Bunun karşılığında liste pazarlığı yapalım. Listelerin garantili yerlerinden 35-40 DSP’li, CHP adayı olarak seçime katılsın. Seçimden sonra biz kendi partimize dönüp Meclis’te grup kuralım ama bu arada CHP ile dayanışma ve işbirliğimiz devam etsin, iktidar çoğunluğunu bulabilirsek koalisyon oluşturalım.

Buna da CHP ve Baykal razı olmuyor...

Haksız da sayılmaz Baykal. Çünkü bu yöntem, merkez solda arzu edilen birleşme değil, aksine bölünmüşlüğü daha da derinleştirmekten, kalıcı hale getirmekten başka bir işe yaramayacak.

CHP aynı seçmen tabanı için rekabet ettiği ve bugün parlamento dışında kaldığı için dezavantajlı bir konumda olan DSP’yi kendi eliyle, kendi oylarıyla, Meclis’e taşıyıp, niye göreceli olarak daha avantajlı bir konuma getirsin ki?

Ama birleşme, bütünleşme noktasına gelinebilse, o zaman durum çok farklı. O zaman DSP’nin amblemi de, CHP’nin 6 oklu parti ambleminin yanına eklenecek. Gidilecek bir olağanüstü kurultayla bugünkü DSP yöneticilerinin bir bölümü CHP yöneticisi olacak. İki parti adil bir işbirliği ve kaynaşma ortamına girebilecek.

Dün DSP Parti Meclisi, CHP ile işbirliği görüşmelerinden elde edilen sonuçları değerlendirdi ve Genel Başkan Zeki Sezer’e görüşmeleri sürdürme konusunda tam yetki verildi.

Ancak bu görüşmelerden birleşme çıkma ihtimali zayıf. Çünkü Sezer birleşmeyi kabul etse, içine sindirse bile, Rahşan Ecevit’in kabullenmesi zor görünüyor.

Özetle birleşme zor ama belki bir ara yol, ara formül bulunacak: DSP kapatılmayacak ama seçimlere de katılmayacak. CHP’li kalmayı taahhüt eden, içine sindirebilecek olan isimler CHP listelerinden aday gösterilecek ve seçimden sonra partileri birleştirme projesi hayata geçirilmeye çalışılacak.