Depo İstanbul ve Galerist’te gezme fırsatı bulduğum sergiler, derin içerikleriyle sanatseverleri tatmin edecektir...
İki değerli ismin kişisel sergilerini izleyiciyle buluşturan Depo İstanbul, eleştirel üretimin en güzel örneklerini önümüze sermiş. Çağdaş sanat sahnemizdeki ayrıcalıklı yeri tartışılmaz olan Ali Cabbar, kendine has biçimsel üslubunu siyasi arenanın malzemeleriyle bir araya getirerek harika bir sergiye imza atmış.
15 Temmuz'daki darbe girişiminin ardından Türkiye'nin demokratik yapısına hicivli bir dil ile ışık tutan sanatçı, siyasi parti amblemlerini ve seçim afişlerini yeniden yaratmış. Tuval üzerine akrilik 50 siyasi parti logosu ve kâğıt üzerine pastelle yeniden çizilen seçim afişleri karşılıklı iki duvarda buruk bir nostaljiyi canlandırırken bugünkü politik gündem ile parallellik kurmanızı sağlıyor. 70 yıla yayılan demokrasi serüveninde boy göstermiş partilerin afişlerindeki sembolik imgeleri de neon ışıklı yerleştirmelerle tamamlayan Cabbar, horoz, at gibi hayvanların işitildiği ses enstalasyonu ve Bremen Mızıkacıları’ndan türemiş "Demokrasi Mızıkacıları" isimli işleriyle bir kez daha hayranlığımı kazandı. Yakın geçmişe ironik bir yolculuk yapmanızı sağlayacak "Tipsiz" isimli sergi, 27 Kasım’a dek devam ediyor.
Ali Cabbar, partilerin afişleriyle ironik bir yaklaşım sergiliyor...
Hissedeceğimiz duyguların günlüğü gibi...
Yine Depo İstanbul’da sanatseverlerle buluşan "Hâlâ Hayatta mısınız?" isimli sergi, Berat Işık'ın 2015-2016 yıllarında ürettiği eserleri içeriyor. Sanatçının yaşadığı kent olan Diyarbakır'ın son dönemde içinden geçtiği süreçte ortaya çıkan işler, kayıplar, ölümler ve çatışmalarla şiddeti hiç dinmeyen bir gündemde hayatta kalmaya çalışan birinin mesajını iletiyor. Berat Işık’ın politik alt metni öne çıkan eserlerinde kullandığı görsel dili hem şiirsel hem de çarpıcı buluyorum. Metaforik öğelerle ustalıkla başa çıkan Işık’ın sergideki işleri arasında, umuda saplanan hançeri sembolize eden "İsimsiz (Kusursuz Aşıklar)" çalışması favorim oldu. Video çalışmalarını da çok beğendiğim sanatçının, "103" isimli ses ve duvar yerleştirmesi gerçekten içinizi acıtacak bir eser. Birbirleri arasındaki kuvvetli diyalog sayesinde zihnimizde tek bir enstalasyon gibi birleştirebileceğimiz çalışmalar, dışarıdan bir gözle yaşananlara baktığımızda hissedeceğimiz duygulanımın günlüğünü tutmuş diyebilirim. 11 Aralık’a kadar devam edecek bu sergiyi mutlaka görmelisiniz.
Sosyo-kültürel okumanın izlerini sürün...
Üslubunu çok beğendiğim, yüksek yetkinlikteki hiperrealist desenleriyle tanıdığımız Rasim Aksan’ın "12.12.12" başlıklı sergisi, Galerist’te açıldı. Zorunlu askerlik sürecindeki gün sayma pratiğinden hareketle, askerliğe dair herkesin aşina olduğu nesne ve durumları görselleştiren Aksan, vatan sevgisi, sevgiliye duyulan özlem ve kadın bedeni imgeleri arasındaki çelişkilerle dolu ilişkiyi ele almış. Hazır nesne kullanımı, kağıt üzerine suluboya kalem ve akrilik airbrush tekniği ile yarattığı muhteşem gerçekçilikteki eserleri, taşıdığı otobiyografik ipuçlarının yanı sıra sivri bir toplumsal eleştiriye sahne oluyor. Sergiyi oluşturan her bir detayın, temayı güçlendirecek şekilde titiz bir düşüncenin ürünü olarak tasarlanması beni çok etkiledi. Sadece biçimsel bir ustalığın değil sosyo-kültürel bir okumanın da izlerini süreceğiniz bu sergiyi, 30 Aralık tarihine dek ziyaret edebilirsiniz.
