Teknoloji devleri çocuklarını teknolojik olmayan bir okula gönderiyor

Eğitimpedia diye bir fikir platformu var, bilmiyorum duydunuz mu hiç?

Eğitimin daha iyi bir noktaya evrilmesi için fikirler üreten, makaleler yayınlayan bir site…

Sizin de bir fikriniz varsa oraya bir yazınızı gönderebilirsiniz mesela…

Gerçekten ilgi çekici yazılar okuyorum orada, geçenlerde büyük bir heyecanla gerisini merak ettiğim bir başlığa rastladım. ‘Silikon vadisi yöneticilerinin çocukları neden teknoloji girmeyen bir okula gidiyor?’

Çarpıcı bir başlık, değil mi?

Leyla 7 yaşında, bu sene birinci sınıfı bitiriyor.

Henüz ana sınıfına yazılırken okulun müdürü bana ‘sınav odaklı bir veli burada mutlu olmaz. Biz sınavlara hazırlamıyoruz çocukları, mutlu olmalarını, iyi dil öğrenmelerini, yeteneklerini keşfetmelerini esas alıyoruz’ demişti, ben de çok etkilenmiş ‘işte aradığım okul’ demiştim…

Sonra bunu babama anlattığımda ve ödediğimiz okul parasını söylediğimde, babam benim akılsız olduğumu Leyla’yı da bu akılsızlıkla mahvedeceğimi düşündü sanırım. Bir ilkokulun bu kadar pahalı olmasının ‘görgüsüzlük’ olduğunu söyledi.

Açıkçası, düşününce ona hak veriyorum… Ödediğimiz para, kızım için gerekli fedakarlığı yaptığım duygusunu tatmin ediyor ve bu parayla iyi bir eğitim alacağına inanmamı sağlıyor, galiba.

O parayı Leyla’nın eğitimi için mi kendimizin rahatı için mi ödüyoruz gibi bir kuşkuya da düşüyorum düşündükçe.

Şimdi ne zaman Leyla bir şey yapmakta zorlansa, ‘ne var canım okul baştan bunu söylemiş zaten, burada eğitim pek iyi değildir demiş, çocuğun doğru dürüst okumasına gerek yok, ama okulda bir müzik odası var görsen muhteşem,’ diye benimle alay ediyor babam. İşte o zamandan beri çocuklar nasıl bir okula gitmeli diye gerçekten merak ediyorum, araştırıyorum,eğitimpedia’yı da böyle keşfettim.

Demet Sunar’ın yazdığı yazıya da bayıldım. Teknolojinin devleri çocuklarını teknolojik olmayan bir okula gönderiyor.

Bu makale New York Times’da yayınlanmış ve tabii ki çok büyük ses getirmiş.

Okulun adı Waldorf School of thePeninsula. Bu okulda hiç teknoloji yok.

E-Bay, Google, Apple, Yahoo, Hewlet-Packard gibi teknolojinin devlerinin çocuklarını gönderdikleri okul bu.

Bilgisayar, akıllı tahtalar yok, bildiğiniz karatahta, tebeşir, kağıt kalem… Örgü, dikiş, elişi çamuru öğrenmenin diğer malzemeleri. Oyun ve hikaye anlatma var bir de…

Google’ın üst düzey yöneticisi Alan Eagle, ‘beşinci sınıfa giden kızım henüz Google kullanmayı bilmiyor, bunu yerine dikiş biliyor’ demiş… Hedefleri bir gün kendi çoraplarını dikebilmekmiş.

Waldorf eğitim sistemine göre problem çözme ve matematik becerisi, örgü örmek, makas ya da bıçak kullanmak gibi el becerileriyle gelişen birşeymiş.

El becerileri, atlama, zıplama, tırmanma gibi hareket becerileri 7 yaşından sonra zekaya dönüşüyormuş. İnsanı sarsan ve düşündüren bir yaklaşım.

Öyle değil mi?

Teknoloji, zeka ve el becerisi arasındaki doğru ilişki nedir acaba gerçekten?

Açıkcası ben sevdim bu fikri yine… Çocukların teknoloji yerine toprakla, doğal hayatla iç içe büyümesinin zekalarının daha da artması için doğru zemin olduğuna neredeyse eminim…

Hatırlarsanız iki büyük bilgisayar devi de Steve Jobs ve Bill Gates de büyük başarılarına okullarını yarıda bırakarak ulaşmışlardı. Kızımın okuluyla konuşmayı planlıyorum, onlara doğa, toprak, tarım alanında ders koymalarını hatta bunun sorumluluğunu da almayı önereceğim… Sonra bir bakarsınız tüm okullarda yayılmış zorunlu ders haline gelir, tarım, dikiş, örgü…

Belki bu anlayışı teknolojiyle birleştirmek daha da başarılı bir sonuç verebilir.

Eğitimcilerin bu konudaki tartışmalarını arıyorum şimdi.

Bu ülkenin bunları tartışmayıp politikacıların, üstelik zevksiz tatavalarını tartışmalarını anlamak da zorlanıyorum…

Ama her şeyden önemlisi, babam bakalım bu fikre ne diyecek…