Kötülük arttıkça...
.
Bu aralar üzerine kuşların konduğu yemyeşil ağaçlar gibi hayat…
Biliyorum tam öyle gözükmüyor ama gülüşler, sevinçler, aşka dair konuşmalar artıyor sanki etrafta…
Bir yandan hayat tümü ağırlığıyla abandıkça üzerimize diğer yandan sanki hayat pompalanıyor içimize...
Size de öyle olmuyor mu?
İnsanlarda bulamadığımız sevinci ağaçlarda bulduğumuz bir mevsimden geçiyoruz.
Kötülük arttıkça ağaçları inadına erken çiçek basıyor sanki...
***
Kötü ve iyi içiçe.
En azından bu aralar çok fazla öyle...
İnsanı şaşırtan ama gülümseten de bir karmaşa bu...
Bir yanımız yaşanan kötülüklerin farkında ve umutsuz bir karanlığı içinde besliyor.
Diğer yanımız, neşeyle ve umutla dolu.
Ağaçların kokusu, ışıklı bahar güneşi, hayatın insanlara aldırmadan devam etmesi sevinçlerimizi çoğaltıyor.
***
Her şey sınırlarını aşıp daha fazla genişlemek istiyor sanki bu aralar..
Aşk aşka benzemek, mutluluk mutluluğa, hüzün hüzüne benzemek istiyor.
Duygularımız, düşüncelerimizin yarattığı acıları yırtarak ortaya çıkmaya uğraşıyor.
Bir o yana, bir bu yana çalkalanıyoruz.
Ümitlerle ümitsizlikler, sevinçlerle endişeler çarpışıyor.
***
İşte bu aralar sabahları yürüyüşe çıktığımda, sabahın erkence saatlerinde içinden geçtiğim kokular bana bunları düşündürüyor.
Ağaçlardan sokaklara yayılan rayiha insanın dertlerini, sıkıntılarını yatıştırıyor sanki…
Bir süreliğine de olsa o acılar, o sıkıntılar yokmuş zannediyorsun.
Varsa bile o acı kadar güçlü bir güzelliğin varlığını fark ediyorsun.
***
Sokağa yayılan bahar, insanı bir an bile olsa ümitlendirmiyor mu, her şeyin aslında güzel olduğuna inandırmıyor mu sizce de?
Insan merak ediyor, dertlerini mi uyduruyor insan yoksa kendini iyi hissetmek için seçtiği nedenleri mi acaba?
Dertlerimiz mi daha yalan yoksa mutlu olmak için bulduklarımız mı?
Belki de her ikisi de...
***
Çok zor zamanlardan geçiyor olabiliriz…
Kimsesiz yalnız tedirgin hissediyor olabiliriz kendimizi...
Ama bize armağan edilen hayatın güzelliklerini de gördüğümüz günler de yaşıyoruz.
Hayat böyle...
Kederi de var, sevinci de…
Şükretmeli insan…
Yaşananlar acı olsa bile sadece şu mucize dolu ağaçlar için bile şükretmeli.