İçim kavruluyor öfkeden!
.
Kobane’de olanları izliyorum günlerdir...
İçim kavruluyor öfkeden...
Öfkem acımdan büyük, onca büyük ?acıya rağmen...
Bir vahşiler sürüsünün saldırısına uğrayan insanların ölmesine ses çıkarmadan yaşayanların insanın kulağını sağır edecek o gürültülü sessizliği içimi yakıyor...
***
Biz de Kürt sorununu çözmediğimiz gibi kürtlerin Suriye’de kendilerine ait bir bölgeye sahip olmasına bile tahammül edemiyoruz.
Hemen sınırımızın dibinde insanların ölmesine kayıtsız kalıyoruz.
Kobane’de olanları izliyorum günlerdir...
Oradaki insanın tenini kavuran acıyı haksızlığı görüyorum...
Oradaki insanların yiğitçe direnişini, ağır silahlar karşısındaki çaresizliğini görüyorum.
***
Dünyanın bir bölümü hala barışa direniyor...
Ateşkesten önce vurulan son asker gibi dünya yepyeni bir çağa açılırken, dünyanın bir bölümü,hukuku, insan hakları bitkisel hayatta bir toplum olarak yaşamak istiyor.
Bizim bu gelişmemişliğin, bu ilkelliğin parçası olmamamız lazım...
Yeni çağın hemen kapısında içeri giremeden yığılıp kalacağız yoksa....
Yeryüzü bilgiyi kullanarak büyürken biz küçücük kalıp birbirimizi öldüreceğiz.
***
İnsanoğlunun, kendi değerini, insanın kıymetini anladığı bir çağ bu.
Neden biz insan hayatını değersiz görmeye devam etmek zorundayız?
Neden Kobane’de çocuklar ölmek zorunda?
Neden vahşet sevgiden daha büyük güç sayılıyor?
Neden bir ırkın diğer ırktan daha önemli olduğunu iddia etmeye devam etmeye mecbur olalım?
Neden?
***
İnsanın değerli olabilmesi ancak eşit olabilmesiyle mümkün. Eşitlik yoksa hiçbir insan önemli olamıyor..
Yeni dünyanın kapısına yorgun argın, yaralı olarak da olsa ulaştık.
“Bayrak, ezan, toprak” diye başlayan nutuklar yerine “insan” diye başlayan nutuklar atabiliriz mesela...
“Biz insanız ve en değerli olan biziz”diyebiliriz.
***
Barışa karşı çıkmak, insanın değerine karşı çıkmak demek bence.
Eşitliğe karşı çıkmak insanın değerini inkar etmek demek.
Barışa ve eşitliğe karşı çıkanlar, sadece başka ırkın insanlarını değil kendilerini de küçümsüyorlar.
Kendilerini de mutluluğa ve huzura layık görmüyorlar...
Neden kendimizi küçümseyelim?
Biz insanız ve biz değerliyiz.
Barış ve eşitlik, kendi değerimizi kabul etmek demek.
Bunda karşı çıkılacak ne var
Allahaşkına!