Artık büyük lider tanımı değişti...
.
Sizce, adam öldürtmemiş lider var mıdır? Gerçekten hiç kimseyi öldürmemiş ‘büyük lider’ var mıdır yoksa adam öldürmeyene ‘büyük lider’ denmez mi?
Ne dersiniz?
Siz de düşünmüyor musunuz bunu, sık sık benim aklıma takılıyor nedense. Lider tam olarak kimdir gerçekten, kime gerçek lider denebilir? Aklınıza kimler geliyor lider deyince...
***
‘Büyük lider’leri düşünün...
İçlerinde adam öldürmemiş biri, neredeyse yok gibi değil mi?
Mesela düşünsenize,
Enver Paşa, Talat Paşa, Cemal
Paşa...
Lenin, Stalin...
Musolini, Hitler…
Napolyon… Robespierre….
Jül Sezar…
Büyük İskender…
Kimdi bu adamlar, haklarında ne biliyoruz mesela?
***
Enver Paşa biraz sinirli, küstah, kendisinden fazlasıyla emin gözüken,
Sarıkamış’ta uğradığı bozgunun gizli utancını üzerinden atamamış biri.
Talat Paşa daha sohbete yatkın biri.
Daha zeki ama daha kaypak.
Birinci Dünya Savaşı’na girmenin iyi olacağına inanan biri.
***
Stalin hemen etrafta kim varsa kurşuna dizmek isteyen biri.
Lenin devrimin bir cennet yaratacağını inananlardan.
Robespierre dürüstlüğü vahşet haline getirmiş biri. Devrimin geleceğine dair parlak nutuklar atan ama öldürülen binlerce insandan bahsetmeyen biri. Milyonları peşisıra sürükleyen Musolini ile Hitler’i anlatmaya bile gerek yok.
Büyük İskender sinirlendiğinde gözü hiçbir şey görmeyen bir tür psikopat.
***
Ülkelerinin ve dünyanın kaderini etkilemiş bu “liderlerin” arkasında kanlı bir iz var.
Çok adamın ölümüne neden olmuşlar.
Zaten tarihte adam öldürtmemiş lider yok gibi….
***
Peki bugün?
Hala büyük liderler, adam öldürten birileri mi?
Yoksa çağ değişti, adam öldürtenler cellat diktatörler, insanların hayatlarını kurtaranlar “büyük liderler “mi oldular?
Sanırım artık ‘büyük lider’ tanımı değişti. Eskiden en çok savaşana, en çok öldürene “büyük lider” diyorlarmış, şimdi en çok insan kurtarana “büyük lider” diyorlar.
***
Artık büyük lider olmak eskisinden zor. Neden mi?
Çünkü yaşatmak öldürmekten daha zor da onun için. Ama bence insanlık asıl ne zaman gelişecek biliyor musunuz? “Büyük lidere” ihtiyaç kalmadığı zaman...