Topçu Kışlası’ndan ‘Kışlık Saray’a
.
Taksim’e Topçu Kışlası yapılması direniş cephesinin siyasi ekseni değildir, Topçu Kışlası çoktan “Ekim Devrimi”ndeki ‘Kışlık Saray’ olmuştur.
Her sabah on binlerce kişi uyandığı andan itibaren Kışlık Saray’ı zapt etmek için harekete geçiyorsa burada siyasi çatışmanın tam kendisi vardır.
Gezi’nin siyasetin dışında ve apolitik olmalarıyla övünen ve övülen çocukları artık siyasetin, en sert siyasetin göbeğindedirler.
Bu çatışma, süren biçimiyle tabii ki sonsuza kadar gidecek değildir ama bu tür siyasi çatışmaların hem topluma hem siyasi taraflara zarar vermesi kaçınılmazdır.
Ertelemenin cezası
Başbakan Erdoğan çatışmayı en üst noktada “kabul edeceğini”, hafta sonunda Ankara ve İstanbul mitinglerinde teyit etti.
Teyidin kendisinin de siyasi sonuçları var.
Siyasi çatışmanın “Kışlık Saray’ın zaptı” ekseninde kaldığı bir gerginlik ortamında Türk toplumu gerçek siyasi sorunların bir kez daha ertelenmesinin cezasıyla karşı karşıya geldi.
Bir ay önce barış sürecine desteği yüzde 80’in üzerinde bir oranla ifade edilmekteydi. Ve geçen bir ay içinde sürecin rayına oturması için beklenti Hükümet’teydi. Hükümet’in anayasa için, medeni bir anayasaya ulaşmak, en azından biraz daha yaklaşmak için izleyeceği çizgiyi ortaya koyması bekleniyordu.
Adalet Bakanlığı’nın hazırladığı hukuk reformlarının hızlanması bekleniyordu.
Demokratik hamlelerle barış sürecinin tamamına erdirilmesi bekleniyordu.
Bekleniyordu. Ama tüm toplumun karşısına çıkan, Kışlık Sarayı zapt etme zapt ettirmeme savaşı oldu.
Siyasi ufuksuzluk
Siyasi eksenin bu kadar kaymasının, 12 ağaçtan buraya nasıl gelindiğinin muhasebesi daha çok yapılacak. Ama büyük fatura ilk biber gazıyla birlikte ortaya çıktı. Her biber gazıyla biraz daha büyüdü.
Anayasayı, barış sürecini, demokratik reformları unutarak Topçu Kışlası’na tıkışmış bir siyasi ufuksuzluk, Türk toplumuna daha çok fatura ödettirmeye aday görünüyor.
Topçu Kışlası, Rus çarlarının Kışlık Sarayı değildir, olamaz.
Buradan başlayarak düşünmek herkese biraz zihin açıklığı getirebilir.