Riskli stratejiler...
.
Önce bazı hukuki hatırlatmalar yerinde olacaktır. 18 yaşından büyük kişiler evli olmadıkları hâlde aynı evde oturuyorlar diye o eve giren polis suç işlemiş olur.
Polisi oraya gönderen mülki amir, vali vesaire de suç işlemiş olur. Baskı yapmış olmak için, başka gerekçe veya sahte ihbarla o eve giden polis suç işlemiş olur.
18 yaşından büyük kişilerin birlikte yaşamaları dünyanın hiçbir yerinde, (tabii ki medeni dünyadan söz ediyoruz) suç değildir.
Böyle bir denetlemeye yönelik yasayı, velev ki parlamentodan geçmiş olsun, her anayasa mahkemesi iptal eder.
Bunlar basit hukuki gerçekler, Başbakan Yardımcısı Arınç’ın da açık olarak belirttiği üzere...
O zaman neden böyle bir gündemle tartıştığımız sorusunu sormak gerekiyor. Belki Başbakan kendisine iletilmiş bir kişisel şikâyeti fazla düşünmeden tekrarlamıştır. Bazen başbakanların kimi çıkışlarını, fazla üzerinde durmadan geçmek yerinde olabilir.
Ancak Başbakan Erdoğan’ın zaman zaman bilinçli olarak gündem değiştirme, farklı konularda kamuoyunu tartıştırmadaki başarılarını hatırlarsak, bu “karma öğrenci evleri” konusundan bazı siyasi sonuçlar da çıkarabiliriz.
Ölçü kaçtığında...
Önümüzde üç seçim var. AKP’nin hedefi doğal olarak, elindeki büyük şehirleri artırmak, oy oranını yükselterek “tırmanış”ını devam ettirmek. Yerel seçimde alınacak yüzde 50’nin üzerindeki oyun cumhurbaşkanı seçiminde daha da artması, ilk turda yüzde 60’ın üzerinde bir sonuç almak, doğal ve meşru bir hedeftir.
Başbakan ve AKP kurmayları bu oy hedefleri için, muhafazakâr kesime yönelik bir strateji benimsemiş olabilirler. Muhafazakâr kesimde MHP’ye ve FP’ye oy verenlerin sayısı az değildir. Yoğun bir şekilde “biz de muhafazakârız” mesajları verilerek bu oyların bir kısmının AKP’ye dönmesini sağlamak bir siyasi strateji olarak “anlaşılabilir”.
Muhafazakâr hassasiyetlerle fazla oynamanın getirebileceği tehlikeleri herhâlde bu stratejiyi tespit edenler de bilmektedir. Dolayısıyla muhafazakâr oyların “tümünü toplama” stratejisinde ölçünün kaçması ihtimali olan çok fazla alan vardır, siyasi tarihimizde bunun örnekleri çoktur.
“Karma öğrenci evleri” konusu bu çerçevede ortaya atılmışsa, aslında “fazlasıyla yapay” bir gündemden başka bir şey değildir, olamaz.
Hâlâ çok ciddi gündem maddelerimiz var, yapay gündemlerin risklerine hiç ihtiyacımız yok.