Pala, sopa derken...
.
Artık Gezi eylemi, direnişi yok. Küçük gruplar polise yükleniyor, polis onlara su sıkıyor, biber gazı atıyor. Böylece “büyük bir kalkışma” görüntüsü neredeyse her gün iki televizyon kanalına malzeme olarak veriliyor.
Aynı anda Twitter’da “ateş açıldı şu kadar insan vuruldu” lafları yayılıyor, eylemlere insan çekmeye çalışılıyor.
Ama daha kötü bir şey de oluyor:
Önce bir palalı çıktı, bir kadın eylemciye saldırdı, polis seyretti. Bu palalı mahkemede salındı, dışarıya kaçtı oradan beyanatlar veriyor.
Bir iş yeri sahibi tabancayla havaya ateş etti. Bu yapılan, Taksim ve Beyoğlu’nda bir buçuk aydır büyük iş kaybına uğrayan iş yeri sahipleri, esnaf ve çalışanların tepkisi olarak açıklandı.
Kitle psikolojisi
Böyle bir tepki olmaması mümkün değildir. Kitap satışlarının bile yüzde 80 düştüğü söyleniyor. Bazı oteller çalışanlarına yarım maaş ödedi.
Son olarak sopalı şahıslar eylemcilere saldırdı, bu arada gazeteci oldukları belli kişilere de saldırdıkları görüldü.
Çok tehlikeli sulara girildiğinin işaretleri açıkça ortaya çıkıyor. Kitle psikolojisi denilen durum sadece Tayyip Erdoğan’a tepki ve öfke duyanlar için geçerli değildir. Bu eylemlerden çeşitli nedenlerle hazzetmeyen büyük bir kitle de var.
Fazla geç olmadan
Palalı şahsın serbest bırakılmasını, “eylemcilere saldıranlar korunacak” diye algılayan çok kimse olacaktır. Çünkü gerçekten de eylemcilere karşı harekette bulunanlara hoşgörülü davranıldığı görüntüsü hemen her olayda ortaya çıktı.
Toplum gerilim ve çatışma ortamına itildiği sürece bunun çok tehlikeli sonuçlara yol açabileceğini krizi yönetemeyenler göremedi. Göremedikleri için yönetemediler, biber gazı çaresizliğinde kaldılar.
Yarın “mağdur esnaf” kendi tepkilerini giderek daha örgütlü bir şekilde ortaya koymaya başlarsa oluşacak yeni çatışma alanının boyutlarını kimse tahmin edemez.
Bunun gibi kıvılcımların, belli desteklerle yangına dönüşmesini toplum olarak çok yaşadık.
Bu tehlikeli gelişmeleri öngörmek ve sağduyuyu harekete geçirmek için önce yönetimde sağduyuya ihtiyaç var.