Kirli senaryolar
.
Bir bataklığı kurutmak için yola çıkmışken başka bir bataklığa çekilmek... Başbakan’ın kullandığı deyimle “kirli senaryolar”ın hedefi çok açıktır.
Bölgede radikal Şii hattının kırılması ve İran’ın yalnız kalması için Batı’nın Suriye üzerine kurduğu politika umulduğu gibi hızlı bir sonuca ulaşamadı, Esad rejimi yerli yerinde kaldı.
Son katliamın içinde veya bir kenarında Esad rejimi varsa, bu kanlı yöntemin, Türkiye’nin de bir şekilde çatışmaların içine çekilmesinden başka bir amacı olamaz.
Suriye ile İsrail birbirlerine füze yollarken, Türkiye’nin de bir şekilde “çatışan ülke” olması “bölgesel savaş”ın ilk adımı olarak görüleceği gibi Türkiye de “Batı adına savaşan” konuma gelecektir.
‘Savaş’ın anlamı
“Savaş hâli”ne girmiş ülkelerde neler olduğunu bildiğimize göre, bizde de neler olabileceğini tahmin etmek hiç de zor değil.
“Hassas” bölgelerde sıkıyönetim ilanı,
demokratik hakların askıya alınması, en üst perdeden milliyetçi heyecan, serbest siyasetin fiilen durması, savaşa karşı olanların vatan haini ilan edilmesi vesaire...
Bu arada bütün maddi imkânların savaş koşullarına göre kullanılması, bunun ekonominin tümünde kaçınılmaz olarak yaratacağı sarsıntılar, sermaye kaçışları, yatırımların durması, işsizliğin tırmanması vesaire...
Bu senaryoda kaç yılın heba edilmiş olacağını herkes kolayca düşünebilir, hesaplayabilir.
Ankara’nın “sıfır sorun” hedefiyle yola çıkmışken komşuların biriyle savaş hâline gelinmiş olması da kayıtlara büyük bir siyasi başarısızlık olarak geçecektir.
Teşhis varsa...
İçeride bazı siyasetlerin Hükümet’i sıkıştırmak ve “daha etkili olmaya” zorlamaktaki amacı da açık olarak bu yola girilmesiyle iç siyasi kriz ortamının sağlanmasıdır.
Herhâlde Hükümet bütün bunları biliyordur.
Bunları bilen de bataklıktan uzak durmanın yollarını bulmaya mecburdur.
Başbakan “bataklık” dedi, “kirli senaryolar” dedi.
“Provokasyon” denildi, “amacı milli tahrik” denildi.
Bunlar deniliyorsa, hepsini boşa çıkaracak siyasetler de diplomasi yolları da bulunacaktır.