Bir siyaset dersi

CHP Genel Başkanı, Avrupa Birliği gezisini kendilerinin yarım bırakıp döndüklerini söylemiş. Doğrudur, davet sahibi Avrupa Parlamentosu (AP) Sosyalist Grup Başkanı Hannes Swoboda’nın programlı görüşmeyi iptal etmesinin üzerine CHP heyetinin döndüğü anlaşılıyor.

CHP Genel Başkanı ile Swoboda arasında çıkan krizin kaynağı, Kılıçdaroğlu’nun “Erdoğan ile Esad’ın arasında ton farkı olduğunu” yani bir anlamda aynı olduklarını söylemesidir. AP Sosyalist Grup Başkanı buna tepki göstermiş, seçilmiş bir siyasi liderle eli kanlı bir diktatörün aynı kefeye konulmaması gerektiğini ifade etmiştir.

Mesele, bir görüş farkı değildir. Mesele, ölçüsüz saldırıları, en ağır üslubu ve kaba hakaretleri siyaset yapmak zanneden anlayışla, Batılı demokrasilerin ulaştığı siyasi olgunluk arasındaki açık farktır.

Tartışmayacaklar...

İçine kapalı bir toplumda her şeyi söylemeye alışmış, taraftarına “gaz vermek” için hakkaniyet, adalet, inandırıcılık gibi kavramları unutmuş bir siyaset tarzının çoktan öldüğünü bir Avrupalı siyasetçi CHP liderine ve heyetine açıkça söylemiş oldu.

CHP’liler Avrupalı sosyalist siyasetçi tarafından “istiskale” uğradıklarını düşünüyorlardır. Bu olayın ardından nerede yanlış yaptıklarını konuşmayacak, tartışmayacaklardır; tam tersine, Avrupalı’ya cevap olarak nasıl “laf oturtacakları”na kafa yormaya başlamışlardır bile.

Suriye krizinin başından beri CHP, hükümetin dış politikasını eleştirmekle Esad rejimini savunmak arasındaki farkı gözetmedi. Gözetmediği için de eleştirilerinin herhangi bir ağırlığı olmadı. O kadar olmadı ki “Erdoğan ile Esad aynıdır” gibi şuuru zayıf bir noktaya kadar gittiler.

Alıştıkları gibi...

Avrupalı sosyalist, kendilerinin de aynı dünyaya ait olduğunu zanneden CHP’ye çok önemli bir siyaset dersi verdi. Bugüne kadar karşılaştığı bütün dersleri algılamaya direnen CHP’nin bu dersi algılaması da kolay değil.

Alıştığın gibi gitmek kolaydır; CHP de bu çizgisini korumakta direniyor.

Toplumda ağırlığı olan gerçek bir ana muhalefet partisi, yani iktidar seçeneği olmanın yollarını arayan parti olmayı tercih etmeyen bir siyasi parti, kendi geleceğini seçmiştir.