Az laf az gerilim
.
Bizim bayramların en güzel geleneği, gelecek için umutlu olmak, iyi şeyler dilemektir. Bayramda kavga edilmez, küsler barıştırılır.
Gerilimli günlerde araya bir bayram ateşkesinin girmesi de fena olmuyor. Sert konuşmaya alışık olanların tonu bayram sayesinde biraz aşağıya iniyor. Kavga sevenler de bayramın tadını kaçırmamaya çalışıyor.
Siyaset geleneğimizdeki “çok laf, sert laf” üslubu, yakın çevrelerden gelen alkışlarla, “efendim dersini çok güzel verdiniz” destekleriyle bir gerilim makinesine dönüştü.
Düşman üretmek
Gezi geriliminin en büyük üreticisi de bu üslup oldu. Öyle bir kısır döngü ki insanın söyledikçe söyleyesi geliyor, kişiler üzerindeki etkileri kimsenin umurunda olmuyor.
Camiye ayakkabıyla girme ve bira içilmesi meselesinde, olayın gerçek olduğuna inananlar da deseydi ki: “Ben hiçbir gencimizin böyle bir saygısızlık yapacağına ihtimal vermem, böyle bir iki densiz çıksa da eminim diğerleri onları uyarmıştır...”
Siyasilerimizin haftalık beyanatlarının her birini alıp aynı şekilde “düzeltmek” mümkün. Her beyanat, insanları tedirgin eden, insanların kendisini hedef gibi hissetmesine yol açan vurgulardan arındırılsa şu andaki gerilim alanlarının yarısı temizlenmiş olur.
Ama laflardaki sertlik tırmandıkça “düşman üretme” makineleri de bütün hızıyla çalışıyor, “biz ve onlar” ayrımları biraz daha sabitleniyor.
En sonda, çok düşünerek, çok tartarak edilmesi gereken laflar, az düşünerek ve ilk başta söylendiği zaman zaten tartışma ve düşünme alanları kaybolmuş oluyor.
Bayram sabahı dileği
Gerçek çatışma alanları yok mu? Tabii ki var. Ama siyasetin başarısı bu çatışma alanlarını uzlaşma alanlarına dönüştürmek.
Uzlaşma alanlarını da medeni ilkeler üzerine oturtmak.
Çok laf çok gerilim hâlleri çoğunlukları her zaman rahatsız eder.
Küçük, yeminli düşman çevreleri ise zaten bu gerilimlerle, bu laflarla var oldukları için rahatsız olmazlar.
Az laf az gerilim hâlinde siyaset yapmayı öğrenince, eğer mümkün olursa önemli bir ruhi gelişme sağlamış oluruz.
Bayram sabahının dileği bu olsun.