Acayip bir rakam
.
İddia çok büyük, geçen üç yılda 7 bin kişinin telefonu dinlenmiş. Acayip bir rakam; Başbakan dahası da olduğunu söylüyor.
Dünkü Yeni Şafak ve Star gazeteleri bu büyük iddiayı aktardı, uzun listeler yayınladı. Dinlenenler arasında tabii ki siyasiler, iş adamları, gazeteciler, sivil toplum örgütü yöneticileri, akademisyenler var.
Üç yıl içinde 7 bin kişiyi dinlemek için oldukça kapsamlı bir teknik altyapı, büyük de bir irade gerekiyor ki, bunların var olduğunu Başbakan’ın çalışma mekânlarına konulan böceklerden anlıyoruz.
İddiaya konu dinlemelerin yapılabilmesi için, çok sayıda kişinin seferber olması, çalışması gerekiyor, bu da özellikle Emniyette büyük bir örgütlenme gerektiriyor. Çünkü anlaşıldığı kadarıyla faaliyeti yürütenler cemaate bağlı çalışan emniyet mensuplarıdır.
Bu kapsamda dinlemeler için, ciddi bir altyapı gerektiğinden, başka kamu kuruluşlarından da bu faaliyetlere destek sağlanmış olması gerekir.
“Seferberlik”in hedefi
Dinlenenler listesinin bir kısmına bakıldığında, ortaya çok fazla soru işareti çıkıyor. Kimisi, dinlesen ne olur dinlemesen ne olur denilebilecek isimler. Öyleleri var ki, onlardan ne bilgi alınabilir ne de bir şey öğrenilebilir. Ama ileriye dönük “şantaj” yatırımı olarak bazı isimler seçilmiş olabilir.
“Üç yılda yedi bin kişi” diye iki somut rakam telaffuz edilince, dinleme operasyonunun başlangıcı olarak yine barış süreci ve Oslo görüşmeleri ile, ilk MİT operasyonunun tarihine gidiyoruz.
Üç yıl ve 7 bin kişi rakamları doğruysa, “seferberlik” aynı dönemde başlamış oluyor.
Fethullah Gülen adına yapılan açıklamayla iddia reddedildi ve bu gizli dinleme olayının seçim meydanlarında “malzeme” olarak kullanılmak için ortaya atıldığı savunuldu.
Açıklamanın bu kadar hızlı bir şekilde gelmesinin de çeşitli yorumları olabilir.
Gülen cemaatinin bu kadar büyük gücü olmasıyla ilgili sorular da bu vesileyle tekrar sorulacaktır. Sadece Gülen cemaati mi, yoksa bütün devlet imkânları mı?
Ama kesin olan şudur; bu kadar büyük bir iddia, aşağıdaki büyük kangrenin de göstergesidir.