81 ilin manzarası

Yerel seçimlere dört aydan az bir süre kala AKP adaylarının tamamına yakını açıklandı, MHP de adaylarını açıklıyor. CHP’de ve HDP-BDP’de henüz bir hareket yok.

İstanbul’da çeşitli açık kapalı toplantılarda görünen Mustafa Sarıgül iddialı aday konuşmaları yapıyor, ancak hâlâ aday adayı olmuş değil. Son söylediği, perşembe günü adaylığını açıklayacağı. Ancak aday adaylığını açıklayabilir ama Sarıgül perşembeye adaylık randevusu verdiğine göre doğrudan adaylığının ilan edilmesini bekliyor.

AKP adaylarının büyük ölçüde belli olması üzerine birkaç kamuoyu araştırması açıklandı. Bunları bir arada ele alıp tasnif edince ortaya şöyle bir manzara çıkıyor:

81 ilin 52’sinde AKP, 8’inde CHP, 7’sinde BDP, 3’ünde MHP “favori”. 11 şehirde AKP diğer üç parti ile başa baş gibi.

Buradan bir türetmeye gidersek AKP’nin “tavanı” 63 il oluyor ki bu, her bakımdan büyük ilerleme anlamına gelir.

CHP’nin “tavanı” 14 şehir, MHP’nin “tavanı” 6 şehir, BDP’nin tavanı da 10 şehir olarak görünüyor. CHP ile BDP’nin seçim sonucunda eşit sayıda şehir belediyesi kazanması ihtimali de vardır, MHP’nin iki belediyeye düşmesi ihtimali de vardır.

CHP’nin siyasi hedefi...

Bunlar şu andaki veriler üzerinden yapılabilecek olan sayısal tahliller. Seçim yaklaştıkça iktidarda olan siyasi partiye yönelişin artması yerel seçimlerde çok görülmüş bir durumdur. Her şehirde somut vaatte bulunma ve inandırıcı olma şansı her zaman iktidar partisinin lehine bir dalga yaratır.

Ancak şu anda yine ana eğilimler, AKP ve AKP karşıtlığı üzerinden oluşuyor. Ciddi bir kimseden “eski günlerdeki gibi eve su taşımaya razıyım yeter ki AKP gitsin” cümlesini duyduğunuzda “karşıtlık” kelimesi daha bir içerik kazanıyor.

“AKP’ye kızan, Erdoğan’a kızan bize oy verecek” inancının getirdiği rahatlık içinde görünen CHP’liler yukarıdaki sayıları nesnel olarak yorumlarlarsa, kendi koydukları hedefin ne kadar küçük olduğunu da görebileceklerdir.

Ana manzara aşağı yukarı belli olunca da siyasi hedef CHP için “İzmir’i korumak, İstanbul’u almak”tan ibarettir.