Kadından neden CEO olmuyor?

-Amerika ve İngiltere’de üniversite mezunlarının yüzde 60’ı kadın olmasına rağmen şirketlerin yönetim kurullarında kadınların oranı tüm dünyada %15’un altında. Türkiye’de aile bağlantısını saymadığımız zaman ortaya çıkan rakam yüzde 4.Yetişmiş yeteneğin yarısı kadınken, en üst karar mercii olan yönetim kurullarında kadın bulundurmamak yeteneğin yüzde 50’sini boşa harcamak demek.

- Yine Amerika ve İngiltere’de işletme yüksek lisansı yapmış üç bin mezun arasında yapılan araştırmaya göre okul başarısında kadınlar daha ileride olmalarına rağmen erkeklerin maaşı ve aldıkları terfi daha fazla.

- “Kadınlar ne gibi bir artı değer getiriyor yönetim kuruluna?” sorusuna karşılık “erkekler ne gibi bir artı değer getiriyor yönetim kuruluna?” sorusu hiç sorulmuyor.

- “Biz hiç ayrım yapmıyoruz, yeteneğe göre işe alıyoruz” diyen şirketler üst düzey pozisyonlara neden kadınların hiç başvurmadığını veya insan kaynakları şirketlerinden neden hep erkek yollandığını sorgulamıyor.

- “Ben hiç ayrımcılığa uğramadım” diyen kadınlara şu soru soruyu da sormak gerek: “Aynı yetenekte ve tecrübede olsaydın daha üst düzeyde ve daha yüksek maaşla çalışma imkanın olur muydu?”

- Karar mekanizmasında kadın olmamasını açıklamaya çalışanların en geçersiz argümanı şu: “Kadınlar şirketleri iyi yönetmez”. Halbuki durum şöyle: Yönetim kurulunda en fazla kadın bulunduran şirketler, en az kadın bulunduran veya hiç bulundurmayan şirketlere göre daha başarılı, hisse değerlerinin değeri yüzde 30 daha yüksek.

- Şirketlerin karar mekanizmasında ne kadar farklı ses çıkıyorsa o kadar kaliteli karar alınıyor. En çok yapılan espri şu: Tüm dünyayı krize sokan Lehman “Brothers” (biraderler), Lehman “Sisters” (kız kardeşler) olsaydı mesela, durum ne kadar farklı olurdu?

- Yönetim kurulunda neden kadın var sorusunu şirket sahipleri “çünkü dünyanın yarısını erkekler yarısını kadınlar oluşturuyor. Gayet normal değil mi?” demiyor. Dedikleri daha çok şu: “E ürünlerimizin alıcısı kadınlar. Onları daha iyi anlamak için kurula kadına sokmamız gerekiyordu”. Yani ürünlerinin alıcısı erkek olsa kadınlar yine umurlarında olmayacaktı.

- Bir de “kraliçe arı sendromu” var. Bir kadın üst düzeye gelip kabul gördükten ve bunun keyfini çıkardıktan sonra etrafında aynı düzeyde bir başka kadın daha görmek ve kadın ayrıcalığını paylaşmak istemiyor.

- Kadınların oyundan düşmelerinin en büyük nedenlerinden biri çocukları ve ailevi öncelikleri. Bir erkek işi uğruna çocuğunu aylarca hatta yıllarca gör(e)memeyi normal, hatta marifet sayabiliyorken böyle bir şey bir kadının aklından bile geçmez. İş dünyası gaddar (ve sorumsuz) babalara göre tasarlandığı için kadınlar “başlarım kariyere” diyebiliyor veya böyle deme ihtimalinden dolayı baştan üst pozisyona getirilmiyor. Kadının gaddar anneleşmesi yerine oyunun kurallarının değişmesi gerek.