Güneydoğu’da jammer gerçeği
.
Vatan Haber
Jammer... İngilizce bir sözcük ve Türkçe’de ‘cemır’ diye okunuyor.
Frekans karıştırıcı ya da sinyal bozucu elektronik aygıtların genel adı.
Ve o jammerlar, PKK’nın uzaktan kumandalı EYP’lerine (El Yapımı Patlayıcı) karşı, iç güvenlik harekat bölgesinde hayati önem taşıyor.
Haberlerde ve dolayısıyla kamuoyunda, genel ifadeyle “yola döşenen mayın” olarak bilinen saldırı türü, güvenlik güçlerine büyük kayıplar verdiriyor.
Teröristler, EYP’leri güvenlik güçlerinin sıklıkla kullandığı yollara yerleştiriyor. Çoğunlukla boş tüplerin içine yapılan ve yine çoğunlukla düzeneği bir telsize bağlı olan patlayıcılar toprağa gömülüyor. Genellikle de asfalt yollardaki bozuk bölümlere, çukurlara ya da viraj içlerine...
Bu tercihin sebebi, hem zemini kazıp gömmenin kolay olması hem de yoldan geçecek olan ‘hedef’ aracın, o noktada yavaşlamak zorunda kalması.
PKK’lılar, askeri konvoyların geçişini hakim bir noktadan izliyor ve bomba düzeneğine bağlı telsiz ile aynı frekansı kullanan ellerindeki diğer telsizin mandalına basarak, ‘görerek patlatma’ yoluyla düzenliyorlar EYP’li saldırılarını.
EYP tuzağına karşı alınabilecek en etkin önlem ise ‘jammer’.
Bölgede yola çıkan her konvoyda ‘en az bir jammer’ bulunuyor. Konvoyun niteliği ve uzunluğuna göre bu sayı iki ya da üçe çıkabiliyor.
Uzun konvoyların, ekseriyetle, bir önünde, bir ortasında, bir de sonunda jammer taşıyan araç yer alıyor.
Pekiyi buna rağmen neden bu kadar çok konvoy ‘uzaktan kumandalı EYP’ patlaması sonucu zarar görüyor?
Cevap basit:
Jammerların etki alanı, daha doğru tabiriyle ‘kapatma mesafesi’ belli. Güneydoğu’da kullanılan jammerlar genellikle geniş bant ve (model / frekans ayarlarına göre değişmekle birlikte) yaklaşık 100 metre yarı çapındaki bir dairesel alandaki frekansları kesiyor.
Bu da, özellikle uzun konvoylarda, araçlar arasındaki takip mesafesi arttıkça, jammerın kapatamadığı alanların doğması anlamına geliyor.
Soru:
Mevcut bu tabloda, kesin bir çözüm yok mu?
Cevap:
Aslında var.
Akla ilk gelen, en basit çözüm yolu; konvoydaki araçların hepsine birer jammer takmak. Böylece, konvoy boyunca hiç boş alan bırakmamak.
Şu aşamada yapılması gereken bu. En uygulanabilir yöntem de bu.
Nitekim Amerikan güçleri, Afganistan ve Irak’ta, uzun süredir bu yöntemi kullanıyor.
Yol üzerinde bir elektronik düzenek olduğunu fark edip, frekans göndererek patlatan ‘reaktif jammer’lar ya da yine güzergah üzerine yüksek güçlü ‘elektromanyetik şok’ göndererek yoldaki bütün devreleri yakan, İngilizce adı ‘EMP’ (High Power Elecro-magnetic Pulse) olan cihazlar da var ama hem kullanım koşulları hem de maliyet boyutlarıyla bugün itibariyle en işlevsel olan, bahsettiğim, ‘her araca bir jammer’ yöntemi.
Çünkü...
Yoldaki her araçta bir jammer devrede olduğunda, teröriste sadece iki yol kalıyor:
1.) Tuzaklanmış patlayıcıda kablolu düzenek kullanmak; ki bu uzaktan kumandalı patlatmaya oranla çok daha uzun ve terörist için tehlikeli bir hazırlık süreci gerektiriyor.
2.) Geçen ay (18 Eylül 2012) Elazığ - Van güzergahındaki asker sevkiyatı sırasında, Bingöl - Muş karayolunda olduğu gibi uzaktan mesela ‘roket’ ile saldırmak; ki bu durumda da saldırganların yeri çok daha kolay tespit edilebiliyor ve terörist açısından çatışma riski yüksek.
KEŞKE...
Her anne senin gibi olsa...
İyi ki doğdun, iyi ki varsın Zeynep Çelik.