Kurabiye sevgi işidir

Sevgi günü diyorum, zira bizde sadece erkek ve kadın arasındaki sevgiye atfedilen bu gün bize aktardığımız kültürlerde tüm yakınlara adanan sevgi için geçerlidir. Ben ilk bu şekilde tanıştım, Amerika’dan transfer ettiğimiz bu günle. Yemeğin sevginin en sıcak ifadesi olduğunu düşünen ben, bugün için özel günlerde ailem için yaptığım kurabiyeleri sevgili torunum Ladin ile yaparak sadece tadımında değil, yapımında da sevgi ve yakınlığı paylaşarak güzel bir anı yaratmak istedim. Zira anılar geçmişi bizim için özel yapan günlerdir. Bunun için güzel anılara ihtiyacımız var. (Gazetemizde bir süre yazılarını zevkle okuduğumuz Dr. Ümit Yazman umarım bu tespitlerimde çok ileri gittiğimi düşünmez...)
Öncelikle Ladin herkesin torunu gibi müstesna biri, hatta belki fazla müstesna zira dikkati olağanüstü. Bu kurabiyeyi ikinci kez birlikte yaptığımızdan artık bu konuda benden de uzman kesildi... Bir misal. Kurabiyelerin üzerine sürülen yumurta sarısı krema ile çırpılıyor. Bu kez karışımının renginin açık olmasından sütünün fazla olduğunu çıkardı ve beni bu konuda ikaz etti. Ben de ona niçin kurabiye hamurunun bir önceki gibi çok homojen olmadığını anlattım. Bu seferkinin unu fazla kaçmıştı ama bu kadarlık bir fark lezzetini değiştirmez.
Yaptığımız kurabiyenin özelliği, tamamıyla bir aile tarifi haline gelmiş olmasıdır. Her ne kadar tarif Alman “Burda” dergisinden alınmış bir tarif ise de, bütün çocuklarım bu kurabiyeden yedi ve sevdiler. Tarifini ise sadece kızım ile paylaşmıştım. Bu özelleştirilmiş tarif artık açığa çıkabilir. Bizim aile için işlevini gördü zira...
Sevgi Günü’nün ortaya çıkması için ideal bir zamanlama olduğunu düşündüm. Zira bütün emek isteyen işler gibi kurabiye de sevgisiz yapılmaz, hele sevmediklerinizle, tüm diğer yiyecekler gibi, hepten paylaşılmaz..


Acemce’de Kubbe’yi ima eder
Kurabiye ancak birkaç ısırımlık tatlı hamur işlerine denir ama nedense gençlik “cookie” (kuki okunur) sözcüğünü tercih ediyor. Kuki terimi ise birçok şey gibi Amerika’dan ithal edilmiştir. Kuki sözcüğü ve yassı yani bisküvi de dediğimiz gevrek hazır hamur işleri için kullanılan bir tabir. Kurabiye ile eş anlamlı bir diğer bir sözcük de zaten bisküvi. Ancak kurabiye sözcüğü Acemce’de kubbeyi ima eder. Nitekim elde yapılan geleneksel un kurabiyelerinin şekilleri kubbeseldir. Kurabiye, şekerle yapılması gereken bir hamur işi olarak, halkın 18’inci yüzyıla kadar nadide olan şekeri daha bol kullanabildiği dönemlerde yapılmaya başlanmış olmalı. Bu nedenle kurabiye her zaman üstün tutulan bir kutlama yiyeceğidir kültürümüzde. Nişanlarda, bayramlarda bu gibi özel günlerde, kabul günlerinde bir konuğa saygı göstergesi olarak kurabiye yapılır. Eskiden konaklarda aşçıbaşılar bayram kurabiyesini yapıp evin hanımına göndermeden önce bayram bahşişlerini alamazlarmış. Bu misal bile değerine bir ölçüt. Güzel hanımlara eskiden “kurabiye gibi” denilmesi gibi... Ancak günümüzde kurabiye çeşitleri çoğaldı, adları da artık ya bisküvi ya da kuki. Lezzetleri de değişime uğradı. Zira lezzet veren iki özel malzemeden biri olan tereyağı (diğeri şeker) artık kullanılmadığı gibi yerini çoğu zaman zararlı yağlar aldı.
Aile tarifi haline gelmiş olan kurabiyelerin adı da tereyağlı bisküvi zaten. İçine katılan pişmiş yumurtalar çok farklı bir tat verir ve ince yapıldıkları oranda gevrek olan bu kurabiyeleri ikram ettiklerim arasında henüz sevmeyene rastlamadım.


Tereyağlı kurabiye
Malzemeler:
n 250 gr tereyağı
n 3 katı pişmiş yumurtayı (Kaynadıktan sonra 9 dakika pişirmeye devam edilirse lezzetli bir katı yumurta elde edilir), çatalla iyice ezin.
n 2 yumurta sarısı (Birisi içine diğeri dışına sürmek için)
n 2 paket vanilya
n 225 gr şeker (250 gramdan 2-3 yemek kaşığı eksik)
n 500 gr un
n 2-3 yemek kaşığı süt
Hazırlanışı:
Tereyağını oda sıcaklığında biraz yumuşatın. Pişmiş ve ezilmiş yumurta sarıları ile bir yumurta sarısını, vanilya ve şekeri ekleyin. Mikser ya da çatalla köpürünceye kadar karıştırın. Unu yedirerek eleyin. Yarım santim kalınlığında oklava ile hamuru inceltin. (Yufka gibi açılmaz.) Bu hamurdan dilediğiniz şekilde kurabiyeler kesin. Fırın tepsisine yerleştirin. Üzerine sütle çırpılmış diğer çiğ yumurta sarısından fırça ile sürün. 180 derecelik fırında güzel karamel rengi alıncaya kadar pişirin. Soğuduktan sonra tabağa alın. (Kapalı olarak 12 hafta saklanabilirler.)