Cıvıl cıvıl gelsin sesi köşedeki lokantadan!

KADINLARINI öldüren, döven, sokak ortasına atan, işkence yapan bir toplumuz.

Lafa gelince herkes bu barbarlığı kınıyor. Hatta o kadar kınanıyor ki, “bu adamlara etek giydirip sokaklarda bir güzel dolaştıracaksın” diye beddua okumaktan bile çekinilmiyor!

Ama bu zarif hassasiyete rağmen, artık her nasıl oluyorsa, bir anda kendimizi “kadın yüksek sesle gülmeli mi, gülmemeli mi” diye tartışırken buluyoruz. Eminim ki, bu tartışma çok yakında çok daha teknik bir boyut da kazanacak. Mesela “bir kadın kaç desibelde gülmeli, iki kadın yan yana gelince bu kaç olmalı” gibi soruları ve bunların cevaplarını içeren yüksek bir düzeyde yapılacaktır. Elbette işin sağlık boyutu atlanmayarak, (malum kadınlar ses telleri narin bir çiçektir) kadın gırtlağı için en doğru ayarın tarifi de verilecektir...

O yüzden ben de k endi önerimi hazırladım. Diyorum ki, hepimize bir mortissa gırtlağı gerek. Mortissa, Yunanca bağımsız-kendi ayakları üstünde duran kadın demek. Yani gülmeyi, eğlenmeyi, gezmeyi seven kadın. Ama bunları koca ya da baba parasıyla değil de kendi emeğiyle kazanarak yapan... Bizdeki Kardelenler’in eğlenmekten utanmayan hali dersem, sanırım herkes anlayacaktır. Yani sadece ülke için, babalarını, kocalarını, oğullarını gururlandırmak için değil ona bahşedilmiş hayatı doya doya yaşamaktan utanmayan kadın.

Ben bu tanımı harika bir albümden öğrendim. Kendisi de bir mortissa olan Çiğdem Aslan’ın aynı adı taşıyan albümünden. Hem Yunanca hem Türkçe söylenen, birbirinden güzel kadın hikayeleri anlatan bir albüm bu. Aslında şarkıların hemen hepsini biliyoruz. Ama mortissa kelimesi ile birleşince bu hikayeler bambaşka bir anlam kazanıyor. Mesela Cevriye Hanım’ın işveli sesinin bir toplumun özgürlüğü için de şakıdığını...

Bu yüzden şu sıralar, bol bol bu albümü dinliyorum ses tellerimi akort etmek için! Size de tavsiye ederim.

Not: Albüm bir başka mortissa’ya, sesi gür çok güzel bir insane Lobna Al Lamii’ye adanmış.