Dünden devam

Yaman Dede’nin “Yandım ya Resullah” başlıklı şiirinin ilk bölümünü dün vermiştim. Şiirin son bölümü şöyle:

Erir canlar o gülbûy-i revanbahşın hevasından,

Güneş titrer, yanar, didarının, bak ihtirasından,

Perişan bir niyaz inler hayatın müntehasından,

Cemalinle ferahnak et ki yandım ya Resulallah.

(Can veren o gül kokunun esintisinden canlar erir, Bak senin yüzüne tutkunluğundan ötürü güneş titreyerek yanmaktadır, Sona varmış hayattan bitkin bir yalvarış inlemektedir, Güzel yüzünü göstererek sevindir çünkü aşkınla yandım Ey Allah Elçisi.)

***

Susuz kalsam yanan çöllerde can versem elem duymam,

Yanardağlar yanar bağrımda, ummanlarda nem duymam,

Alevler yağsa göklerden ve ben masseylesem duymam,

Cemalinle ferahnak et ki yandım ya Resulallah.

(Sıcaktan kavrulan çöllerde susuzluktan ölsem acı duymam, üzülmem, Bağrımda yanardağlar yanmaktadır. Denizlere girsem hiç nem hissetmem (Denizler, yanan bağrımı ıslatmaz bile), Göklerden alevler yağsa da ben bunları içime çeksem yine duymam, Güzel yüzünü göstererek sevindir çünkü aşkınla yandım Ey Allah Elçisi.)

***

Ne devlettir yumup aşkınla göz, rahında can vermek,

Nasip olmaz mı sultanım haremgâhında can vermek,

Sönerken gözlerim âsân olur ahında can vermek,

Cemalinle ferahnak et ki yandım ya Resulallah.

(Senin yolunda, aşkınla göz yumarak can vermek ne büyük bir bahtiyarlıktır, Ey padişahım senin kutsal evinin yanında can vermek acaba bize nasip olmaz mı? Senin aşkının ahıyla gözlerimi kapayarak can vermek benim için çok kolay olur, Güzel yüzünü göstererek sevindir çünkü aşkınla yandım Ey Allah Elçisi.)

***

Boyun büktüm, perişanım, bu derdin sende tedbiri,

Lebim kavruldu atşından, döner payinde tezkiri,

Ne dem gönlün muradeylerse taltif eyle (Kıtmîr)’i,

Cemalinle ferahnak et ki yandım ya Resulallah.

(Huzurunda boyun büktüm, çok bitkinim. Bu derdimin çaresi sendedir, Senin aşkına susamışlıktan kavrulmuş olan dudaklarım mübarek ayağının çevresinde dönerek seni anıyor, ayağını öpüp serinlemek istiyor, Ne zaman canın isterse bu Kitmîre (Ashab-ı Kehf’in köpeği gibi kapında bekleyen zavallıya) lütfet, ayağını öpme şerefini ona bahşeyle, Güzel yüzünü göstererek sevindir çünkü aşkınla yandım Ey Allah Elçisi.)