Soru: Bakara Suresi 285. âyetinde "Allah'ın peygamberlerinden hiçbirisi arasında ayırım yapmayız" dendiği halde bizler kelime-i şahadet getirirken 'Lailaheillallah Muhammeden resullulah' diyerek günaha mı giriyoruz? "Ettehiyatü ve allahumme salli ve barik" dualarını da namazlarımızda okumakla yukarıdaki 285. âyete karşı mı geliyoruz?

Cevap: Hayır, âyete karşı gelmiyoruz. İbadetlerimizde Allah'a dua edip ondan dilekte bulunuyoruz. Peygamberimize de Allah'tan rahmet diliyoruz. Bu, Peygamber'den bir şey istemek veya onu ibadete ortak yapmak değil, onu saygı ile anmaktır. Ondan önceki peygamberlere de inanır ve onlara da saygı duyarız. Ancak namazda her peygamberi anmaya gerek yoktur. Biz, son peygamberi ve bir de peygamberlerin atası Hz. İbrahim'i anıyoruz. Böylece manen bütün peygamberlere saygımızı iletmiş oluyoruz. Çünkü Ali İbrahîm (İbrahim soyuna da rahmet) diliyoruz. Kur'ân'da anılan peygamberlerin çoğu İbrahim soyundandır. İbrahim soyu deyince önceki peygamberleri de anmış olmaktayız. Burada ayırım yoktur.

Eskilere nasıl ağır hükümler yüklendi?
Soru: Bakara 286. âyette: "Allah herkese gücünün üzerinde yük yüklemez" denmekte, devamında da: "Ey rabbimiz bizden öncekilere yüklediğin gibi, bize de ağır yük yükleme" denmekte. Bu çelişkiyi nasıl açıklarsınız. Allah bizden önceki nesle neden daha çok yük yüklemiştir? Mukaddes Çuha

Cevap: Ayette çelişki yok, çelişki sizin anlayışınızda. Allah hiçbir dinde insanlara güç, altından kalkılamayacak emirler vermemiştir. Ama din, asıl kaynağından uzaklaştıkça din uzmanları dini ayrıntıya boğmuşlar, kendi içtihadlarıyla yasaklar koşmuşlar. Bu ağır hükümleri Allah koymadı ama uzmanların koyduğu hükümleri halk gerçek din bildi. Böylece işleri zorlaştı. Temelde sosyolojik kurallar da Allah'ın yaratmasına dayandığından Kur'ân'da bunlar Allah'ın koyduğu yasalar olarak belirtilir. Hasılı Bakara Suresi'nin sonunda, eskilere yüklenen ağır yüklerin bize yüklenmemesi istenmektedir. Eskilere yüklenen ağır yükleri Allah değil, din yorumcuları, uzmanları yüklemiş, böylece toplum tarafından benimsenmek suretiyle o ağır yorumsal hükümler dinleşmişti. İşte âyette, aslî doğallığına, anlığına kavuşturulmuş olan dinin, tekrar zorlaştırılıp yük haline getirilmemesi istenmektedir. Daha doğrusu Kur'ân bize böyle dua etmemizi öğütlemekle dinin katmalardan korunmasına özen göstermemizi vurgulamaktadır.