Erenlerin yüreği sevgiyle doludur

* DÜNDEN DEVAM

Allah, dürüst insanlara yardım eder, merhamet eder. Yüce Allah Hucurat Suresi’nde müminlerin kardeş olduklarını vurguladıktan sonra, “Kardeşlerinizin arasını uzlaştırınız ki size merhamet edilsin” buyurmaktadır. Demek ki Hakk’ın rahmeti için insanların birbirine acıması, birbirini sevmesi gerekir. Sevelim, sevilelim, bu dünya hepimize yeter. Yunus’un dediği gibi: “Ben gelmedim dava için, ben gelmişem sevi için.” Yunus’a göre insan bir sevgi varlığıdır. Sevginin olmadığı yerde öfke, kırgınlık, çözülme ve birbirinden kopukluk gibi olumsuz durumlar ortaya çıkar. Sevginin değerini yalnız seven bilir. Sevmek bir bilgelik, bir olgunluk işidir. Yeterince aydınlanmamış, Tanrı ışığından yoksun kalmış bir gönülde sevginin yeri olmaz. Bütün varlık türlerini birbirine bağlayan, onları Tanrısal evrene yönelten sevgidir. Sevgi bir çıkar aracı olmadığından seven karşılık beklemez. Erenlerin yüreği sevgiyle doludur.

Yar yüreğim yar gör ki neler var

Bu halk içinde bize güler var.

Ko gülen gülsün Hak bizüm olsun

Gafil ne bilür Hakk’ı sever var.

Bu yol uzaktur menzili çoktur

Geçidi yoktur derin sular var.

Girdük bu yola ışk ile bile

Gurbetlik ele bizi salar var.

Her kim merdane gelsün meydane

Kalmasun cane kimde hüner var.

Gözleri giryan cigeri büryan

Olmuşlar hayran divaneler var.

Yunus sen bunda meydan isteme

Meydan içinde merdaneler var.

Büyük veli Hacı Ömer Hüdayi Hazretleri’nin şu öğütlerini de hiç unutmayalım:

Gel etme sırr-ı Hakk’ı faş, dahi kimseye atma taş

Bir gün gidersin dünyadan işin olur uhrada yaş.

(Gel Allah’ın sırrını yayma kimseye taş atma. Bir gün dünyadan gidersen ahirette işin yaş.)

Sakın dünyaya aldanma bunu sana kalır sanma

Yoktur bakası inanma ederse ger seni bir baş

Bir kimseyi incitme gel hiç verme işine halel

Muhtaçlara gel tut bir el anlara daim yedir aş.

(Dünya seni başkan yapsa, yüksek mevkilere getirmiş olsa da sen dünyaya aldanma, çünkü hiçbir mevki sana kalıcı değildir.)

Yaratandan ötürü yaratılanı sevmek gerekir. İnsanı olgunlaştıran sevgidir. Öfke, kin ve nefret ruhun güzelliklerini götürür.