Abdullah Öcalan İmralı’da kendisiyle görüşen HDP milletvekillerine çözüm sürecinde yeni bir aşamaya geçilmekte olduğu müjdesini vermiş, ancak o günlerde yaşanan yol kesmeler, dağa çıkan çocukların ailelerinin eylemleri, bayrak indirme gibi olaylar nedeniyle bunun bir “bilgi”den ziyade “temenni” olabileceği iddiası öne çıkmıştı. Fakat önceki gün açıklanan yasa tasarısıyla sahiden yepyeni bir aşamaya gelinmiş olduğunu gördük. Öcalan’ın “tarihi” bir olay yaşamakta olduğumuz saptaması doğru. Öyle ki CHP de bu tasarıya karşı sesini yükseltmeyeceğe benziyor.
Ne var ki, Kürt sorununun barışçı yollarla kalıcı bir şekilde çözümünü savunmakla birlikte bardağın iyice dolmakta olduğunu görmeyi veya kabullenmeyi reddedenler yine var ve sesleri yine gür çıkıyor. Her zaman olduğu gibi dikkatleri bardağın iyice azalan boş tarafına çekmeye çalışıyorlar. Örneğin yasa tasarısının, “Terörün Sona Erdirilmesi ve Toplumsal Bütünleşmenin Sağlanması” gibi itici bir adı olmasını, içinde tek bir kere bile “Kürt” kelimesi geçmemesini ve ifade edilen genel yaklaşımlar hakkında fazla ayrıntı içermemesini öne çıkarmaya çalışıyorlar.
İnsafa davet
Bu eleştiri ve itirazların hepsi doğru ama bu kadar kangren olmuş, çetrefil bir sorunun pürüzsüz bir şekilde çözülmesinin mümkün olmadığı da doğru. Ayrıca bütün bu ve benzeri detaylara odaklı eleştiriler, çözüm sürecinde bugüne kadar örtülü bir şekilde yürütülen müzakerelere ciddi bir yasal zemin hazırlanmış olduğu gerçeğini asla gölgede bırakmıyor.
Bir diğer ve belki de en önemli nokta da, hükümetle müzakereleri yürüten, başta Öcalan olmak üzere Kürt siyasi hareketinin (KSH) önde gelen aktörlerinin varılan aşamadan memnuniyetlerini alenen ve hiçbir kuşkuya yer bırakmayacak şekilde dile getirmiş olmaları. Hal böyle olunca, KSH içinde yer almayan, hatta uzun bir süre boyunca kuşkuyla ve mesafeli yaklaşıp yakın dönemde ona yakınlaşan ve büyük çoğunluğu Kürt de olmayan bu eleştiri sahiplerini biraz insafa davet etmek iyi olacaktır.
Aşama aşama
Şöyle ki, KSH’nin yıllar boyunca en temel hedefi devlet tarafından muhatap alınmaktı. Yakın dönemde bu hedefe ulaşılınca, ardından bu muhataplığın yasal zemininin inşası talebi öne çıkarıldı. Önceki gün bu sorunun da büyük ölçüde aşılmakta olduğuna tanık olduk. Büyük bir ihtimalle, bundan sonraki aşamada, bu yasal zemin üzerinde atılacak adımlar konusunda yoğun bir müzakere ve pazarlığa tanık olacağız. Kuşkusuz bu sürecin tüm vatandaşlara açık bir şekilde yürümesi gerekiyor (ki yeni yasa tasarısındaki “Düzenleme kapsamında yapılan çalışmalar ile alınan tedbirlere ilişkin kamuoyunun doğru ve zamanında bilgilendirilmesi sağlanacak” maddesi çok anlamlı) ancak ana aktörlerin siyasi iktidar ve KSH olduğu da muhakkak. Kuşkusuz herkes bu iki ana aktöre değişik öneriler sunabilir, eleştiriler getirebilir. Kalin KSH’ne devletle müzakereleri nasıl yürütmesi gerektiği konusunda yol göstermeyi düşünenlerin, onun Türkiye’de siyaseti en iyi okuyan hareketlerin başında geldiğini, bu durumun çoktan tescillenmiş olduğunu akılda tutmaları şart.
Erdoğan faktörü
“Sorunların anası” olan Kürt sorununu çözme noktasında epey ilerleme kateden ve daha da katedeceğe benzeyen Türkiye’nin en büyük handikaplarından birisi Başbakan Erdoğan’ın tüm siyasi olayları, tartışmaları, saflaşmaları vb. tahakküm altına alıyor olması. Bu yazıda sözünü ettiğim, bardağın boş tarafına odaklananların çoğunun, Erdoğan’ın bu süreçten daha da güçlenerek çıkma ihtimalinden endişelendiğini görüyorum. Muhakkak ki bu yanlış bir bakış açısı.
Öte yandan onların tam karşısında, aslında Kürt sorununun çözümü gibi bir derdi olmayanların da çokça yer aldığı, kendi ikballerini ona endekslemiş oldukları için bütün dertleri Erdoğan’ın bekası ve güçlenmesi olan bir kalabalık var.
Umarım Erdoğan’ı batırma ya da çıkarma meraklısı bu iki grubun kavgası yüzünden çözüm sürecinin başına kötü bir şey gelmez.
Haberin Devamı
