Çocukken her şeyin sahibi olmak için büyümek isterdik...
Büyüdük; şimdi her şeyden uzak olmak için, hep çocuk kalmak istiyoruz...
***
İnsanlar her şeyden ve herkesten kaçabilirler...
Ama hiç kimse kendi yüreğinden kaçamaz...
***
Gitmeye değer yerlerin kestirmesi yoktur...
***
Düşman elinde kılıcıyla karşında duran değil; arkanda hançeri saklayıp yanında durandır...
***
Birinin gerçek yüzünü görmek istiyorsan; kendisine hiçbir iyiliği dokunmayan birisine nasıl davrandığına bak...
***
Hayatı ilginç kılan; hayallerin gerçekleşme ihtimalidir...
***
Bir ilişkide güvensizlik varsa, orada sevgi yalandır... Ve güvenmek sevilmekten daha büyük bir iltifattır...
***
Kabul ediyorum ki en büyük hatam; yüzüme gülen herkesi kendim gibi sanmamdı...
*****
“HİÇ YENİLMEMİŞ İNSANLAR VARDIR... ONLAR HİÇ SAVAŞMAMIŞ OLANLARDIR...”
Elveda diyecek kadar cesursan; hayat seni yeni bir merhaba ile ödüllendirir...
***
Hiç yenilmemiş insanlar vardır...
Onlar hiç savaşmamış olanlardır...
***
En iyisini sonraya saklamayın...
Yarının ne getireceğini bilemezsiniz...
***
Başkalarını memnun etmek için yaşarsan; herkes seni sever...
Kendin hariç...
***
Başkalarının ne düşündüğü önemli değil...
Her halükarda yine aynısını düşünecekler...
***
Zamanını satabilirsin... Ama geri satın alamazsın...
***
Oysa hayatın sırrı, yedi kere düşüp, sekiz kere kalkmaktı...
***
Bir hayali gerçekleştirmeyi imkansız tek şey vardır...
Başarısızlık korkusu...
***
Bir gün kalkacaksınız ve hep hayal ettiğiniz şeyleri yapmaya vakit kalmamış olacak...
Şimdi zamanıdır... Harekete geçin...
*****
“AFFET AMA ASLA UNUTMA...”
Sadece güneşli günlerde yürürseniz; hedefinize asla ulaşamazsınız...
***
Tekne limanda güvenlidir... Ama teknenin amacı bu değildir...
***
Affet ama asla unutma...
Yoksa tekrar yaralanırsın...
Affetmek bakış açını değiştirir...
Unutmak ise aldığın dersi kaybettirir...
***
Ok ancak geri çekilerek atılır...
Hayat seni zorluklarla geri çekiyorsa; seni daha büyük bir şeye fırlatacağı içindir...
Nişan almaya devam et...
*****
“AFFETMEK BAKIŞ AÇINI DEĞİŞTİRİR... UNUTMAK İSE ALDIĞIN DERSİ KAYBETTİRİR...”
“Gazeteci”, psikoloji, sosyoloji, sosyal psikoloji, felsefe, edebiyat disiplinleriyle haşır neşirken; “sırlarla dolu dünyaya el uzatamamış olduğunu” Paulo Coelho’yu okumaya başladığında anladı...
Bugün Paulo Coelho’nun 69. doğum günü...
***
Onun önemli gördüğü sözlerinden birkaçını yayınlarken; “Affetme ve unutmak” üzerine söylediği sözle, “hayat seni zorluklarla ok gibi geri çekiyorsa, daha büyük bir şeye fırlatacağı içindir...” sözlerini özellikle yorumlamaya karar verdi...
***
Kızdığı, öfkelendiği zamanlarda “hiç affetmeyeceğini” söylese de, kızgınlığı ve öfkesi geçtikten bir süre sonra; affetmeyeceğini söylediği kişiyi affeder, bir süre sonra olayın üstünde durmaz; geçerdi...
***
Oysa bilgeler;
“Affet; ama unutma” diyorlardı...
Affetmek eyleminin “unutmayı” da içerdiğini zanneden insanlar; “Hayata pozitif enerji verebilmek uğruna affederken unutmayı tercih ediyorlardı...”
***
Oysa hayatın ve muhatabın kodları değişmediyse; ve ilişki bir türlü devam ediyorsa; “affettiğiniz eylemin aynısının, bir süre sonra yeniden tekerrür edeceği kesindi...”
***
Sizi yaralayan davranışın tekerrür etmesinin nedeni; direkt siz olmayabiliyordunuz...
Muhtemelen de siz değildiniz müsebbibi zaten...
***
“Muhatabın; kendi kişiliğini oluştururken seçtiği kodlar, ona o davranış modelini yaptırıyordu...”
Siz affettiğiniz zaman, onun kodları değişmediğinden bir süre sonra aynı eylemi bir daha yapmakta sakınca görmüyordu...
***
Affetmek, sizin bakış açınızı değiştiriyordu...
Ama unutmadığınızda, muhatabınıza “aynı tip davranışı uygulayacak bir ortamı oluşturmamaya başlıyordunuz...”
***
Ancak bu şekilde; “davranışın tekerrürünü engelleyebilme ihtimaline kavuşuyordunuz...”
*****
“HAYAT BİR OK GİBİDİR... ZORLUKLARLA GERİ ÇEKİYORSA; SENİ DAHA BÜYÜK BİR ŞEYE FIRLATACAĞI İÇİNDİR...”
“Gazeteci”, hayatının küçük, büyük bütün “fırlama noktalarını” gözünün önüne getirdiğinde; fırlamalar öncesinde yaşam çizgisinin; her seferinde Coelho’nun sözünü doğruladığını gördü...
***
Gerçekten de hayat bir ok gibiydi... “Zorluklarla insanı geri çekiyorsa, insanı daha büyük bir şeye fırlatacağı içindi...”
***
Coelho’nun sözünü ettiği zorluklar günlük zorluklar değildi; Olağandışı zorluklardı...
Herkesin hayatına zaman zaman, günlük zorlukların ötesinde zorluklar girer, belirli bir süre de hayatından çıkmak bilmezdi...
***
Bu “azap” günleri; bir süre sonra hiç tahmin edilmeyecek bir “fırlamayla” sonuçlanıyordu... “Fırlama”, o ana kadar insanın benimsediği kodlarla mümkün olamayacak bir “fırlama”ydı...
***
Fırlama; zorluk ve azap günlerinde kazanılan yeni yetilerle gerçekleşiyordu...
Azap günlerinde, farklı bir sıçramanın gelmesini insan hesap edemiyor, beklemiyordu...
***
Hayat; fırlatacağı insanın önce zorluklar yoluyla yeteneklerini zorluyor, geliştiriyor, ertesinde gelişmiş yeteneklerle fırlamayı gerçekleştiriyordu...
***
İşin şifresi; “insanın bunu hesap edememesiydi...”
İnsanın önceden hesap edebildiği bir şey, “ilahi planın bir parçası olmuyor”, insani planının zavallı bir parçası olarak kalıyordu...
***
Mucizeler insanların planlı hesaplarıyla değil, üzerinde çalıştıkları ancak öngöremedikleri sıçramalarla mümkün oluyordu...
