1974; 20 Temmuz’unda Ecevit’in Kıbrıs Harekatı’yla devrilen Albaylar Cuntası’nın yıkılmasından üç gün sonra dünyaya geliyor Alexis Çipras...
Çocukluğu ve Komünist Gençlik Hareketi’ne katıldığı lisedeki gençlik yılları; o yıllarda Atina’da kaldığım evimin ve Milliyet bürosunun yanı başında geçiyor...
Ambelokipi Lisesi’nde okuyor...
Ambelokipi Caddesi’nin başında bulunan Leoforos Alexandras’ta benim evim ve bürom var...
***
Çocukluk yıllarından itibaren, hemen yakınında oturduğu Panathinaikos takımının stadına gittiğini ve Panathinaikos’un maçlarını izlediğini öğreniyorum...
Benim evimin ve büromun üç yüz metre ilerisinde Panathinaikos’un mütevazı stadı...
87-88 yıllarından itibaren 91 yılına kadar Ambelokipi Lisesi’nde komünist gençlik hareketinin önderlerinden oluyor...
Komünist gençliği örgütlüyor...
***
Alexis Çipras; benim Atina’da bulunduğum sırada, oturduğum mahallede oynayan; 13-14 yaşlarında sosyalist ve Marksist fikirlerle tanışan, Panathinaikos maçlarına giden; “Benim mahallemin çocuğu...”
Mahalle orta sınıf Atina’lıların oturduğu “Atina’nın kalbinin attığı merkezlerden biri...”
***
Atina’nın Amebolokipi, Alexandras gibi merkez mahallelerinde oturan çocukları biliyorum...
Yunanistan; Türkiye’nin aksine, yüzde 60’ı sol eğilimli, yüzde 40’ı sağ eğilimli bir ülke...
Türkiye’de “sol” taş çatlasa yüzde 42’yi buluyor...
Yunanistan’da ise sağ en fazla yüzde 42’yi görüyor...
Buna karşın sosyal demokrat ve komünist sol her zaman yüzde 60 bandında seyrediyor...
Çipras, Atina'nın merkezindeki Teknik Üniversite’den mezun oluyor...
***
Yunan Albaylar Cuntası’na karşı başlayan “Politeknik olayları” bu üniversitenin bahçesinde başlıyor...
17 Kasım aslında Çipras’ın mezun olduğu Teknik Üniversite’de başlayan ve Cunta’yı deviren olayların başladığı gün...
Çipras’ın okulu da bu olayların başladığı okul...
***
Atina’da doğan, yetişen makbul bir “öğrenci genç” örneği Çipras...
Panathinaikos Stadı yanında doğup büyüme...
Panathinaikos taraftarlığı...
İki komünist partisinin ittifakıyla ortaya çıkan “Synaspismos” hareketinde başlayan sosyalist gençlik yılları...
Ve Radikal Sol ittifakla yürüyen bir liderlik portresi...
Çipras benim mahallemin çocuğu...
Bunun inanılmaz izlerini, ilahi tesadüflerini, ona baktıkça daha açık seçik görüyorum...
Protest kişiliğimiz; Akdeniz’in doğu yakasında bizim ayrılmaz kimliğimiz...
Onun protest kimliği “Yunan Başbakanı olarak seçildiği gün; ‘Avrupa Birliği’ne rest çekmekle” kendini gösteriyor...
Ben yaşadığım bunca badireye rağmen hala tek başıma direniyorum...
Hayat direnince ve protest olunca güzel görünüyor...
Anlamlı olması, yaşadığınız acıların esansından...
*****
STİN YASU VRE ALEXİS...
Her komünist Yunan genci gibi, ateist bir insan Çipras...
Komünist orta sınıf Yunan gençlerinin trendlerinden birini de benimsiyor Çipras...
“Evlenmeden birlikte yaşadığı sevgilisinden iki erkek çocuk sahibi oluyor...”
Çocuklarından ilki Che Guevera’nın isminden esinlenerek Ernesto adını alıyor... Mahallemin çocuğunun hayatını gözden geçirirken; kendi hayatımın benzer tesadüfleri gözümün önüne geliyor...
***
Ben ateist değilim...
Ancak eski bir ‘solcu’ olarak addedilebilirim...
Hayret bir şey ki...
Ben de çocuklarımın adına onun Ernesto’yu koyduğu gibi; Deniz adını veriyorum...
Ben de Çipras gibi; evlenmeden birlikte yaşadığım sevgilimden iki çocuk yapıyorum...
***
O sırada, kifayetsiz muhteris bir sürü kendini bilmez zevat; benim o yıllarda sevgilim olan beraber yaşadığım kadını “kiralık anne” olarak gördüğümü söyleyecek kadar soysuzlaşıyor...
Şimdi alın teriyle, emeğiyle ve hakkıyla Yunan Başbakanı olan 40 yaşındaki Alexis Çipras; benim Atina’da yaşadığım ve gazetecilik yaptığım mahallede doğuyor ve büyüyor... Aynı mahallede Panathinaikos maçlarına gidip, sosyalist gençlik hareketine katılıyor...
O yıllarda, ben 28-29 yaşlarında Atina’da gazetecilik yapan bir genç gazeteciyim...
***
Yıllar sonra Alexis Çipras; resmi olarak evlenmeden, sevdiği ve birlikte yaşadığı kadından iki çocuk sahibi oluyor...
Ben de sevdiğim iki kadından evlilik yapmadan; üç çocuğun babası oluyorum...
O kadınlarla ve o çocuklarla hayatım, nikahlı birlikteliklerin çok ötesinde sevgi ve sorumluluk bağlarını taşıyor...
Ama bunu anlayabilmek için “kifayetsiz muhteris bir yarım aydın kişiliğin, ötelerine taşmak” gerekiyor...
Kim bilir belki de Ambelokipi Caddesi’nin loş parkurundan; Panathinaikos stadının Alexandras Caddesi’ne bakan geniş penceresinden hayata bakabilmek gerekiyor...
***
Oralardan bakarsanız eğer;
“Yunan gerçeğini daha iyi anlarsınız...”
Protestonun ne anlama geldiğini...
Neden “yaşamsal bir hak olduğunu...” özümsersiniz...
Başbakan olabilmek için “evli olmak gerekmediğini...”
Çocuk sahibi olmak için, “sevdiğin bir kadının” yeterli olduğunu...
“Komünist” olmanın demokrasilerde bir hak olduğunu...
Hayata komünist başlayan bir gencin Atina’da tıpış tıpış Başbakan olabileceğini...
Demokrasinin böyle bir güzellik...
Böyle bir renklilik...
Böyle bir gereklilik...
Böyle bir şölen olduğunu anlarsınız...
Şimdi bir kadeh Barbayanni kaldırmanın zamanıdır...
Stin yasu vre Alexis...
